by แม้แต่เสียงของเขาก็เต็มไปด้วยความสับสน
“ฉัน…ฉันเพิ่งสร้างเธอขึ้นมา…” เธอเกือบจะอยากจะใช้พลังใจสุดท้ายของเธอเพื่อพูดบางอย่างที่ขัดกับเจตจำนงของเธอ
แต่ริมฝีปากของเขาล้มลงบนเธอ ปิดกั้นคำพูดที่เธอไม่ได้พูดทั้งหมด
ชั่วครู่หนึ่ง Zhong Keke รู้สึกว่าจิตใจของเธอว่างเปล่า มัน. เธอเอาแต่บอกตัวเองว่ามันเป็นแค่คืนเดียวเท่านั้น
เขาเมาแล้วจึงพูดและทำอย่างนี้กับเธอ และเธอควรถือว่านี่เป็นความสุขระยะสั้นที่ถูกขโมยไป
อย่างน้อยคืนนี้เขาก็รักเธอจริงๆ!
เมื่อเธอตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น Zhong Keke มองไปที่ Gu Lichen ที่นอนอยู่ข้างๆเธอโดยหลับตา และรู้สึกไม่เต็มใจในใจ
เธอจะไม่รักผู้ชายแบบนี้ได้อย่างไร?
แต่ตอนนี้เธอไม่สามารถรักเขาได้อีกต่อไป
เธอค่อยๆ ยกมือขึ้น และค่อยๆ เคลื่อนตัวไปยังใบหน้าที่อยู่ใกล้มือมาก จริงๆ แล้วเขาคือคนที่เธอรู้สึกไม่เต็มใจที่จะทิ้งไว้ในใจเธอมากที่สุด
นิ้วของเธอแตะแก้มเขาเบาๆ รู้สึกถึงอุณหภูมิของเขาบนปลายนิ้วของเธอ
“หลี่เฉิน ขอบคุณ” เธอพึมพำเบา ๆ ขอบคุณเขาที่ให้ค่ำคืนเช่นนี้แก่เธอ
แต่เมื่อเธอต้องการจะดึงมือกลับ มืออีกข้างก็จับข้อมือของเธอเร็วขึ้น จากนั้นดวงตาที่ปิดสนิทของเธอก็ค่อยๆ เปิดขึ้น “คุณอยากจะขอบคุณฉันเรื่องอะไร?”
ใบหน้าของจงเค่อเค่อเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที “คุณ.. .คุณได้ยินไหม”
“ฉันได้ยินสิ่งที่คุณพูดขอบคุณฉันแล้วบอกฉันมาว่าคุณอยากจะขอบคุณฉันเรื่องอะไร” เขาถามอย่างใจเย็น“…” ใบหน้าของเธอแดงขึ้น เธอควรจะพูดแบบนี้ยังไงดีเพื่อขอบคุณเขาเมื่อคืนนี้?
“ขอบคุณ…ที่พยายามตามหาฉันมาตลอด” หลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุดเธอก็สำลักคำอธิบายนี้ออกไป
“ถ้าอย่างนั้นคุณก็กลับมาที่ Shencheng อย่างชัดเจน แต่คุณจงใจหลีกเลี่ยงฉัน!”
เขาพูดพร้อมดึงมือของเธอไปที่ริมฝีปากของเขาและกดจูบบนฝ่ามือของเธอ “อย่าซ่อนตัวจากฉันอีกในอนาคต ถ้าคุณจริงๆ ไม่อยากอยู่กับฉัน แล้วฉันจะย้ายมาอยู่ที่นี่กับเธอได้ยังไงล่ะ?”
จงเค่อเค่อแทบจะสำลักน้ำลาย “เธอ…เธออยากจะ “ย้ายมาอยู่กับฉันไหม?
” เป็นไปได้ไหม คุณเช็ดฉันออกไปและไม่ได้ตั้งใจที่จะรับผิดชอบ?” Gu Lichen กล่าว จงเค่อเค่อตกตะลึง คำพูดเหล่านี้… ดูเหมือนเขาจะพูดอะไรไม่ออก!
รับผิดชอบ? โดยปกติแล้วในเวลานี้ผู้หญิงไม่ควรให้ผู้ชายรับผิดชอบหรอกหรือ? แต่ตอนนี้มัน…ก็กลับกันล่ะ?
“เมื่อคืนเราสองคนหุนหันพลันแล่น…ก็เลยไม่จำเป็นต้อง…รับผิดชอบ” เธอพูด จู่ๆ ก็รู้สึกว่าสิ่งที่เธอพูดตอนนี้มันนิดหน่อย… เหมือนกับที่คนเจ้าเล่ห์พูดเลย ในนิยายโรแมนติกที่เธอเคยอ่าน
“ถ้าฉันบอกว่าฉันไม่ได้หุนหันพลันแล่นล่ะ แล้วคุณจะต้องรับผิดชอบไหม” กู่ ลี่เฉินกล่าว “แต่เมื่อวานคุณเมาอย่างเห็นได้ชัด…”