by ฟีดแบ็ค เป็นสิ่งที่ไร้สาระ แต่เป็นข้อเท็จจริง
เชื้อราอาศัยพืชและสัตว์เพื่อเจริญเติบโต และในทางกลับกัน เชื้อราก็ช่วยดูแลสิ่งมีชีวิตที่อาศัยในร่างกาย โดยช่วยให้สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นรักษาความต้องการพื้นฐานเพื่อความอยู่รอด
ตัวอย่างเช่น โดยการผลิตผลไม้ที่ดูเหมือนจะมีคุณค่าทางโภชนาการ เจ้าภาพก็สามารถพึ่งพาผลไม้ดังกล่าวเพื่อรักษาจำนวนประชากรไว้ได้
ตราบใดที่สิ่งมีชีวิตยังมีชีวิตอยู่ เชื้อราก็จะมีโอกาสแพร่พันธุ์ได้มากขึ้น
อันที่จริงแล้ว สิ่งนี้ได้สร้างระบบอุปทานสองทางและการหมุนเวียนที่พึ่งพากันและกันซึ่งแปลกประหลาดมาก
“คุณอยากกินอะไรไหม รสชาติดีเลยล่ะ” เหลียวอิงแนะนำหวางฮวนด้วยรอยยิ้ม
หวางฮวนโบกมืออย่างรวดเร็วและถามว่า “กินสิ่งนี้ไหม” หยุดมันซะ.
แม้ว่าเขาจะฆ่าเชื้อราในร่างกายได้อย่างง่ายดาย แต่เขาไม่ต้องการแตะสิ่งนี้เลย มันน่าขยะแขยงมาก
“ในคุกใต้ดินของคุณมีคนกี่คน?”
เหลียวหยิงกล่าวว่า “พูดได้ยาก อาจจะประมาณห้าสิบคนก็ได้”
บอกไม่ได้เหรอ? หวางฮวนมองเหลียวหยิงด้วยความประหลาดใจ
เหลียวอิงอธิบายว่า “การที่คนที่นี่จะต้องเสียชีวิตถือเป็นเรื่องปกติมาก ผู้คนจะต้องเสียชีวิตได้ทุกเมื่อ ไม่ว่าจะอายุเท่าไรก็ตาม ผู้ที่อายุยืนยาวอาจมีอายุยืนได้ถึง 30 ปี ในขณะที่ผู้ที่ร่างกายอ่อนแออาจเสียชีวิตตั้งแต่แรกเกิด”
หวางฮวนพยักหน้าเล็กน้อย จริง ๆ แล้ว เป็นเรื่องธรรมดามากที่คนที่เต็มไปด้วยเชื้อราจะตายกะทันหันเมื่อไหร่ก็ได้
จะเห็นได้ว่า Liao Ying และคนอื่น ๆ ปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมบ้าๆ นี้ได้ดีแล้ว
เมื่อลงไปใต้ดินได้หนึ่งร้อยเมตร เราก็มาถึงเมืองใต้ดินที่เหลียวอิงพูดถึงในที่สุด
นี่คือโครงสร้างพระราชวังใต้ดินที่มีทางเดินหลายทางในทุกทิศทาง มีต้นไม้หลายต้นที่เปล่งแสงสีฟ้าอ่อนตามผนังซึ่งดูเหมือนว่าคนในพื้นที่จะตั้งใจปลูกไว้
ทุกสิ่งรอบข้างถูกปกคลุมด้วยแสงสีฟ้าอ่อนๆ
หวาง ฮวนตามเหลียวหยิงเข้าไปและเห็นคนไม่กี่คนที่ก้มหัวลง นั่งยองๆ หรือพิงกำแพง
ดวงตาของเขามีแววตายและดูหดหู่มาก
เมื่อพวกเขาเห็นเหลียวอิงกลับมา ไม่มีใครสนใจที่จะทักทายเธอเลย แม้แต่เมื่อพวกเขาเห็นหวางฮวนผู้แปลกหน้า พวกเขาดูเหมือนจะไม่แสดงปฏิกิริยาใดๆ มากนัก
“บางครั้งผู้คนจากเมืองใต้ดินอื่นก็มาที่นี่” เหลียวหยิงอธิบายให้หวางฮวนฟัง
หวางฮวนพยักหน้าเล็กน้อย เขามาที่เมืองใต้ดินแห่งนี้เพียงเพื่อดูสถานการณ์ เขาจะจากไปในไม่ช้าและค้นหาปรมาจารย์สวรรค์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามต่อไป
เวลานี้ผิดปกติ และเราไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นกับสามเทพสวรรค์ เราต้องหา Dou Mu Yuan Jun ให้เร็วที่สุด
เหลียวหยิงกล่าวว่า: “ฉันไม่รู้เกี่ยวกับเทพสวรรค์ฝุ่นแดงที่คุณกล่าวถึง แต่คุณสามารถถามผู้นำของเราได้ เธออาจรู้บางอย่าง”
“ผู้นำ?”
“โอ้ มาด้วยกันเถอะ ฉันจะพาคุณไปพบเธอ” เหลียวอิงยื่นมือของเธอออกไปและเรียกหวางฮวนให้เดินตามเธอไปจนสุดทางของพระราชวังใต้ดิน
พระราชวังใต้ดินแห่งนี้ค่อนข้างใหญ่ แต่มีคนอยู่น้อยมาก มีคนเพียงไม่กี่คนนั่งยองๆ อยู่ข้างนอก ดูหมดเรี่ยวแรง พวกเขาไม่พูดอะไรสักคำเมื่อเห็นคนเดินเข้ามา สถานที่แห่งนี้เงียบสงัด
หวางฮวนอดรู้สึกแปลก ๆ เล็กน้อยไม่ได้: “ทุกคนที่มาที่นี่เป็นแบบนี้หรือเปล่า?”
เหลียวหยิงกล่าวว่า “คนเหล่านี้ล้วนเป็นผู้สูงอายุที่มีพลังงานน้อยและไม่ชอบสื่อสารกับผู้อื่น”
เก่า?
หวางฮวนเหลือบมองผู้คนที่นั่งยองๆ อยู่รอบๆ เขา ส่วนใหญ่จะเป็นคนหนุ่มสาวอายุราวๆ ยี่สิบกว่าๆ แต่พวกเขาทั้งหมดดูผอมมาก
สีหน้าของเขายังดูไม่มีความสุขมาก
ตามที่ Liao Ying กล่าวไว้ อายุขัยของผู้คนที่นี่โดยทั่วไปจะอยู่ที่ 30 ปี ซึ่งหมายถึงคนกลุ่มนี้กำลังจะถึงจุดจบของชีวิตแล้ว
เหตุผลที่กลุ่มคนเหล่านี้เงียบๆ ไม่ชอบเคลื่อนไหว อาจเป็นเพราะเชื้อราในร่างกายเพิ่มจำนวนขึ้นอย่างน่าตกใจ ทำให้การทำงานของร่างกายอ่อนแอลงอย่างมาก
เหลียวอิงกระซิบว่า “ยังมีทางออกไปได้อีก คนแก่หลายคนทำได้แค่เพียงนอนอยู่ในห้องของตัวเองแล้วรอความตาย”
หวางฮวนพยักหน้าและยืดคอเพื่อมองเข้าไปในห้องที่เรียกว่า
ห้องที่เรียกว่าที่นี่ จริงๆ แล้วเป็นเพียงช่องว่างที่ขุดไว้ในทางเดิน
แต่ละห้องมีคนอยู่อาศัยเพียงคนเดียว และพื้นที่ก็ไม่ใหญ่มาก ประมาณ 5 ตารางเมตรเท่านั้น
ไม่มีเฟอร์นิเจอร์ใดๆ ยกเว้นเตียงหิน แม้แต่โต๊ะเล็กหรือสิ่งใดเลย
ในพื้นที่เล็กๆ มีสิ่งหนึ่งที่อธิบายได้ยากคือการนอนอยู่บนเตียง
เป็นกลุ่ม…
นี่เป็นวิธีเดียวเท่านั้นที่จะอธิบายสิ่งนั้นได้: ก้อนเนื้อสีแดงเข้มที่มีรูปร่างบิดเบี้ยว อธิบายได้ยาก แต่คุณยังคงสามารถเห็นแขนขาและลำตัวของคนได้คร่าวๆ
“นี่คือคนที่กำลังจะตาย เขากำลังค่อยๆ เปลี่ยนเป็นเสาเชื้อรา ในที่สุด ร่างกายของเขาจะแข็งทื่อและกลายเป็นรูปร่างภายนอก จากนั้นเราจะพาเขาออกไปข้างนอกและวางเขาไว้ในสุสานของบรรพบุรุษของเขา”
เหลียวหยิงถอนหายใจและอธิบายให้หวางฮวนฟัง
หวางฮวนขมวดคิ้วเล็กน้อย เดินตรงเข้าไปในพื้นที่แคบๆ และเอื้อมมือไปจับคนที่ปกคลุมไปด้วยเชื้อราไว้
“คุณจะทำอะไร?” เหลียวอิงเข้าไปหาหวางฮวนด้วยความอยากรู้ แต่ไม่มีเจตนาจะหยุดเขา
หวางฮวนกล่าว: “พยายามช่วยเขาหน่อย”
“บันทึก?”
ก่อนที่เหลียวอิงจะถามคำถามให้จบ เธอก็ต้องตกตะลึงเมื่อเห็นว่าพรมเชื้อราสีแดงเข้มบนร่างของชายที่กำลังจะตายเริ่มหลุดลอกออก เผยให้เห็นผิวของเขาอีกครั้ง
ปากของหญิงสาวเป็นรูปตัว O ด้วยความประหลาดใจ และเธอก็ดูไม่เชื่อ
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นคนกำลังจะตายกลับมาเป็นมนุษย์อีกครั้ง
นางรู้สึกประหลาดใจมาก แต่หวางฮวนกลับขมวดคิ้วเล็กน้อย
มันยากยิ่งกว่าที่เขาจินตนาการไว้มาก
เพื่อช่วยชีวิตชายผู้นี้ สิ่งแรกที่ต้องทำคือการกำจัดเชื้อราที่ปกคลุมอวัยวะภายในและหลอดเลือดของเขา
โดยธรรมชาติแล้วนี่ไม่ใช่ภารกิจที่ยากสำหรับเขา เนื่องจากเขาสามารถทำได้โดยผสมพลังงานหยินและหยางเข้ากับแหล่งกำเนิดที่แท้จริง แต่การทำให้พลังงานเขากลับมามีชีวิตอีกครั้งนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
เมื่อเวลาผ่านไป ไม่ควรจะกล่าวได้ว่าตั้งแต่เกิด ร่างกายของคนๆ นี้ผสานเข้ากับเชื้อราอย่างสมบูรณ์แล้ว
เนื้อ เลือด และอวัยวะภายในของเขาส่วนใหญ่ยังไม่พัฒนาเต็มที่
เมื่อเชื้อราถูกกำจัดจนหมดสิ้น เขาจะเสียชีวิตทันทีเนื่องจากอวัยวะล้มเหลว
นี่ไม่ใช่แค่ความสัมพันธ์แบบปรสิตอีกต่อไป แต่เป็นความสัมพันธ์แบบพึ่งพาอาศัยกัน
หวางฮวนต้องกำจัดเชื้อราไปพร้อมกับกระตุ้นการเจริญเติบโตของอวัยวะภายในของชายคนนั้นด้วยพลังงานหยินและหยาง
ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นกระบวนการที่ยุ่งยากมาก แต่สามารถทำได้ด้วยความอดทน
หลังจากผ่านไปเต็มสิบนาที หวางฮวนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งใจและปล่อยมือออก และชายที่เคยเป็นเชื้อราครึ่งหนึ่งก็กลับมาเป็นปกติโดยสมบูรณ์
ในขณะนี้ เขากำลังมองหวางฮวนด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจและความสงสัย
เขาเหยียดมือออกด้วยความไม่เชื่อและจ้องมองมันต่อหน้าต่อตาชั่วขณะ จากนั้นก็พูดด้วยความประหลาดใจ “ฉัน ฉันหายดีแล้วจริงๆ เหรอ เกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันถึงรู้สึกสดชื่นมากจัง”
ไร้สาระ จะไม่ให้สนุกได้ยังไง
หนุ่มน่าสงสารคนนี้คงไม่เคยหายใจได้อย่างถูกต้องหากปอดของเขาไม่มีเชื้อราเลยในชีวิต
สำหรับคนทั่วไป มันเป็นวิธีการหายใจที่เป็นธรรมชาติมาก แต่สำหรับเขา มันเป็นประสบการณ์ใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อน