จงเค่อเค่อลังเลอยู่พักหนึ่ง แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ดึงมือกลับ
ทั้งสองเดินเข้าไปในสวนสนุก และกู่ ลี่เฉินก็พูดว่า “คุณไม่ถามฉันเหรอว่าทำไมฉันถึงอยากให้คุณมากับฉันที่นี่”
“ถ้าจะพูดก็พูดไปตามธรรมชาติ ถ้าไม่อยากพูดก็ไม่จำเป็นต้องถาม นอกจากนี้ ทุกคนก็มีสิ่งที่พวกเขาไม่อยากพูด” จงเค่อเค่อ พูดว่า.
“แล้วคุณล่ะ เคยมาที่นี่บ้างไหม” เขาถาม
“ฉันมาที่นี่หลายครั้งตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก” Zhong Keke กล่าวว่า “ตอนนั้นมีชั้นเรียนที่น่าสนใจมากมายใกล้กับสนามเด็กเล่นแห่งนี้ เมื่อพ่อแม่ของฉันยังอยู่ที่นั่น พวกเขาจะลงทะเบียนชั้นเรียนที่น่าสนใจให้ฉัน ทุกสุดสัปดาห์ฉันจะ เวลาฉันไปเรียนงานอดิเรก พ่อแม่จะพาฉันมาที่นี่และให้ฉันทำโปรเจ็กต์เล็กๆ น้อยๆ ก่อนที่จะพาฉันกลับบ้าน”
มีแววตาอิจฉา “ถ้าอย่างนั้นเจ้าคงมีความสุขมาก”
“ฉันมีความสุขมากจริงๆ” เธอกล่าวว่าช่วงเวลาที่มีความสุขร่วมกับพ่อแม่คือความทรงจำอันล้ำค่าที่สุดของเธอเมื่อเธอคิดถึงมันตอนนี้
ทั้งสองเดินเข้าไปในสนามเด็กเล่น ในสนามเด็กเล่น มีพ่อแม่หลายคนพาลูกๆ ของพวกเขามา ส่วนใหญ่เป็นเด็กตั้งแต่ชั้นอนุบาลถึงประถม
เมื่อเห็นเด็กๆ ติดตามพ่อแม่ของพวกเขา ดวงตาของ Zhong Keke ก็อดไม่ได้ที่จะเปียกโชกเล็กน้อย ความทรงจำที่ได้อยู่ที่นี่กับพ่อแม่ของเธอที่เธอคิดว่าเบลอแล้วดูเหมือนจะสดใสมากขึ้นเรื่อยๆ
“เกิดอะไรขึ้น? ดวงตาของคุณแดงหรือเปล่า?” กู่ ลี่เฉินถาม พร้อมยกมือขึ้นเพื่อจับตาเธอด้วยความกังวล “ฉันพาเธอมาที่นี่เพื่อไม่ให้เธอร้องไห้”
“ฉันแค่นึกถึงตอนที่ฉันอยู่กับพ่อแม่” Zhong Keke กล่าวว่า “ฉันสบายดี ขอบคุณที่พาฉันมาที่นี่ มันทำให้ฉันนึกถึงหลายๆ อย่างกับพ่อแม่ของฉัน”
ขณะที่เธอพูด เธอก็จับมือกู่ ไลเฉินแล้วพูดว่า “ไปช้อปปิ้งกันต่อ” หลังจากนั้นเธอก็เป็นผู้นำ
Gu Lichen หลับตาลงและเหลือบมองที่นิ้วของเขาตั้งแต่ตอนนี้ยังเหลือเพียงปลายนิ้ว
เขาก้าวขึ้นและเดินตามเธอไป
เมื่อทั้งสองมาถึงรถเทรลเลอร์ไอศกรีมเคลื่อนที่ Zhong Keke ก็มองดูไอศกรีมที่จัดแสดง ซึ่งยังคงดูเหมือนไอศกรีมที่เธอเคยทานเมื่อตอนเป็นเด็ก ซึ่งทำให้เธอรู้สึกคิดถึงอีกครั้ง
“นี่สองคน” กู่ ลี่เฉินพูดกับพนักงานขายไอศกรีม
ไอศกรีมสองชิ้นมาอยู่ในมือของ Gu Lichen และเขาก็ยื่นหนึ่งอันให้เธอบนชั้นสอง
เธอมองมันอย่างว่างเปล่าและไม่รับมัน
“คุณไม่อยากกินเหรอ?” เขาถาม
“ไม่” เธอปฏิเสธพร้อมรับไอศกรีมจากมือเขา “ขอบคุณ”
พวกเขาทั้งสองกำลังกินไอศกรีม แต่ Zhong Keke จะเหลือบมอง Gu Li Chen เป็นครั้งคราว
“มีอะไรผิดปกติกับฉันหรือเปล่า” เขาถาม ทุกวันนี้เธอไม่ค่อยมองเขาแบบนี้ แต่ในตอนนี้ มันทำให้เขารู้สึกเหมือนได้ย้อนกลับไปในอดีต
ในเวลานั้นเธอมักจะจับตาดูเขาอยู่เสมอและบอกให้เขารู้ว่าผู้หญิงคนนี้รักเขา
“ฉันเพิ่งเห็นเธอกินไอศกรีมเป็นครั้งแรก มัน… ไม่คาดคิดมาก่อน” เธอกล่าว
“คุณคิดว่าคุณดูไม่เหมือนคนที่จะกินไอศกรีมประเภทนี้เหรอ?” เขาถาม