ฉันไม่ต้องการรับมรดกล้านล้าน
ฉันไม่ต้องการรับมรดกล้านล้าน

บทที่ 2811 การคำนวณ

จนกระทั่งวันนี้ที่พวกเขารู้ทั้งหมดนี้จึงพบว่าผู่เสี่ยวเฟิงซ่อนความลับเหล่านี้ไว้

หลังจากที่ Liu Nianbai เรียนรู้ทั้งหมดนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความประหลาดใจ

เขารู้อะไรบางอย่างมาก่อนไม่มากก็น้อย แต่เขาไม่คาดคิดว่าจะมีความลับอยู่ในนั้น

เขาไม่เคยคิดเลยว่าแม่ของเขาเองจะฆ่าแม่ของคนอื่นจริงๆ!

เขายังเป็นคนรักแม่มากด้วย ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าการสูญเสียคนที่รักไปรู้สึกอย่างไร

ตอนนี้ Liu Nianbai เข้าใจ Bai Nantian และ Bai Nandi บ้างแล้ว

เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้เป็นความผิดของ Pu Xiaofeng

เห็นได้ชัดว่าพ่อของเธอได้เสนอที่จะยอมรับ Pu Xiaofeng แล้วและสัญญาว่าจะให้ผลประโยชน์มากมาย

นี่เป็นชีวิตที่มีความสุขที่ฉันอิจฉาเป็ดแมนดารินเท่านั้นแต่ไม่เป็นอมตะ

แต่ผู่เสี่ยวเฟิงยอมแพ้เมื่อเขาปฏิเสธ และกลับไปฆ่าภรรยาของคนอื่นแทน พฤติกรรมแบบนี้ไม่มีใครยอมทนได้

ในโลกนี้การมีภรรยาสามคนและนางสนมสี่คนเป็นเรื่องปกติ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่คิดว่าผู่เสี่ยวเฟิงจะมีอะไรต้องละอายใจ

ในทางตรงกันข้าม ความสามารถในการแต่งงานกับขุนนางที่มีชื่อเสียงในเมืองจักรพรรดิก็เป็นเรื่องของความภาคภูมิใจเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม ในที่สุด Liu Nianbai ก็ไม่สามารถทนต่อการกระทำของอีกฝ่ายได้

ท้ายที่สุดพวกเขาต้องการพรากคนที่ตนรักไปดังนั้นทุกคนจึงเป็นศัตรูตัวฉกาจ

“นั่นมันเป็นเรื่องของคนรุ่นก่อนๆ พวกเราคนหนุ่มสาวไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องนี้ใช่ไหม?”

Liu Nianbai พูดอย่างประหม่าเขาไม่ต้องการให้อีกฝ่ายสนใจเรื่องนี้จริงๆ

ท้ายที่สุดแล้วสิ่งเหล่านี้เป็นความขัดแย้งของคนรุ่นก่อนและควรได้รับการแก้ไขโดยคนรุ่นก่อน

“ฉันเสียใจอย่างสุดซึ้งเกี่ยวกับแม่ของคุณด้วย หากมีความเกลียดชังใด ๆ คุณสามารถปล่อยให้พ่อของคุณแก้แค้นได้”

เขาพูดอย่างเชื่องช้ามาก แต่ยิ่งเขาพูดมากเท่าไร เขาก็ยิ่งรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติในคำพูดของเขา

เขาต้องการชักชวนทุกคน แต่คำพูดเหล่านี้เป็นเรื่องตลกอย่างไม่ต้องสงสัย

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ไป่หนานเทียนก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะ

“คุณกำลังเล่าเรื่องตลกให้เราฟังเหรอ? เมื่อแม่ของคุณวางแผนต่อต้านพี่ชายสองคนของเรา คุณเคยคิดบ้างไหมว่านี่เป็นความแค้นจากรุ่นก่อน!”

ใบหน้าของ Liu Nianbai ซีดลง เขากลัวว่าอีกฝ่ายจะถือว่าเรื่องนี้เป็นข้อมูลอ้างอิง

ตามที่คาดไว้ ตอนนั้นแม่ของฉันก็โหดเหี้ยม ไม่อย่างนั้นทำไมทั้งครอบครัวถึงต้องมีส่วนร่วมในแผนการนี้?

ผู้เฒ่ายืนอยู่ใกล้ ๆ และเฝ้าดูฉากนี้ พวกเขารู้ด้วยว่าต้องมีไวรัสจำนวนมากอยู่ในร่างกายของเฉินปิง

ต่อไป เฉินปิงจะไม่มีทางต้านทานการโจมตีของพวกเขาอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม ผู้เฒ่าเหล่านี้ไม่ได้ตั้งใจที่จะดำเนินการกับ Chen Ping โดยตรง พวกเขารู้สึกว่ายังสามารถพูดคุยเรื่องนี้ได้

“พ่อหนุ่ม ฉันรู้ว่าพวกคุณทุกคนมีความเกลียดชัง แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะปลดปล่อยความเกลียดชัง ทำไมพวกเราไม่นั่งคุยกันดีๆ ล่ะ?”

ผู้เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่มีรอยยิ้มที่สดใสบนใบหน้า และดูเหมือนว่าเขาต้องการสื่อสารกับเฉินปิงอย่างจริงใจ

ในความเป็นจริงพวกเขามีแผนการอยู่ในใจอยู่แล้ว

ตราบใดที่เฉินปิงเต็มใจที่จะนั่งจิบชากับพวกเขา เฉินปิงและคนอื่น ๆ ก็ถึงวาระแล้ว

เด็กๆ วางยาพิษต่างๆ บนท้องถนน แต่จริงๆ แล้วมันไม่ได้แรงเกินไป

หากอีกฝ่ายจับแมลงด้วยมือเปล่าได้จริงๆ ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ได้ว่าพวกมันมีความทนทานต่อยาปฏิชีวนะสูง

ผู้เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่เชื่อว่าไม่ว่าผิวหนังของเฉินปิงจะต้านทานต่อยาปฏิชีวนะได้แค่ไหน มันก็ไม่สามารถต้านทานการโจมตีของชาได้

เมื่อชาเข้าสู่ร่างกายโดยตรง แมลงจะเข้าครอบครองตำแหน่งในร่างกายของทุกคนอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายต้องการคุยกับเขาอย่างจริงใจ เฉินปิงก็ไม่ปฏิเสธโดยธรรมชาติ เขาก็พยักหน้าและปล่อยให้อีกฝ่ายเป็นผู้นำ

“ในเมื่อคุณต้องการมีการสนทนาที่ดี แสดงความจริงใจแล้วไปกันเถอะ”

เฉินปิงชี้ไปข้างหน้า ทัศนคติของเขาไม่ดีนัก

ไป๋หนานเทียนและคนอื่น ๆ ติดตามเฉินปิงทันทีและก้าวไปข้างหน้า พวกเขารู้ว่าเฉินปิงกำลังพยายามหาผลประโยชน์ให้ตัวเองมากขึ้น

ตอนนี้เป็นเรื่องยากโดยธรรมชาติที่จะต่อสู้เข้าและออกจากคนกลุ่มนี้อย่างเข้มแข็ง

ดังนั้นจะเป็นการดีที่สุดถ้าเราสามารถพูดคุยดีๆ กับผู้เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่และปล่อยให้พวกเขาพาผู่เสี่ยวเฟิงออกไปโดยตรง

ผู้เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่เชิญเฉินปิงไปที่ห้องรับแขกอย่างรวดเร็วและสั่งให้ใครสักคนรินชา

หม้อชานี้ชงสดใหม่ต่อหน้าเฉินปิงและคนอื่น ๆ เพียงเพื่อป้องกันไม่ให้เฉินปิงไม่ไว้วางใจพวกเขา

“เอาน่า ทุกคน อย่านั่งเฉยๆ จิบชาสักหน่อย”

เขาพูดด้วยรอยยิ้ม รอยยิ้มสดใสบนใบหน้าของเขา

ไป๋หนานเทียนเหลือบมองเฉินปิงด้วยความสงสัย เขาไม่รู้ว่าเขาควรจะดื่มน้ำนี้หรือไม่

เฉินปิงยังขยิบตาให้ซือเจิ้นเทียนด้วย

Shi Zhentian มอบน้ำอมฤตในมือของเขาอย่างเงียบ ๆ ให้กับทุกคนที่อยู่ตรงนั้น

หลังจากได้รับน้ำอมฤต ไป๋หนานเทียนและไป่หนานตี้ก็มองหน้ากัน พวกเขารู้ดีว่าสิ่งนี้มีผลในการล้างพิษอย่างแน่นอน

ดังนั้นทั้งสองจึงกลืนยาโดยไม่ลังเลและเริ่มแกล้งดื่มชา

เฉินปิงก็จิบด้วยท่าทางที่เหมาะสม และดูเหมือนว่าเขาจะพอใจกับชามากทีเดียว

หลังจากจิบชาแล้ว เฉินปิงก็วางถ้วยลงบนโต๊ะ

“ฉันไม่รู้จะคุยอะไรต่อไป คุณคิดยังไงกับฉันก็ได้”

เฉินปิงพูดโดยตรง

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ก็มีร่องรอยของการดูถูกปรากฏขึ้นบนใบหน้าของผู้เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่

เนื่องจากเฉินปิงดื่มชาอย่างเด็ดขาด เขาจึงไม่มีอะไรต้องกังวลต่อไป

หากเราพูดถึงมันต่อไปได้ นั่นคงจะดีที่สุด หากเราไม่สามารถพูดถึงมันได้ เขาจะผลักดันแมลงเหล่านี้โดยตรง และเฉินปิงจะต้องไม่สามารถต้านทานพวกมันได้

ผู้เฒ่าไอ และในที่สุดก็ตัดสินใจจัดการปัญหาให้กับผู่เสี่ยวเฟิง

“เป็นไปไม่ได้สำหรับเราที่จะปล่อยให้คุณพาผู่เสี่ยวเฟิงออกไป แต่เราสามารถให้คุณหาสิ่งมีค่าที่จะนำไปจากบ้านของผู่เสี่ยวเฟิง เพื่อเป็นการขอโทษสำหรับหลายปีที่ผ่านมา”

เขาปกป้องปู่เสี่ยวเฟิงมาโดยตลอด แม้ว่าปู่เสี่ยวเฟิงจะทำสิ่งชั่วร้ายมากมาย แต่เขาก็ยังถือว่าเก่งที่สุดในหมู่บ้าน

หากหมู่บ้านประสบปัญหาใด ๆ ในอนาคต ผู่เสี่ยวเฟิงก็ต้องการความช่วยเหลือ

ดังนั้นไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น Pu Xiaofeng ก็ไม่สามารถถูกพรากไปได้ และพวกเขายังต้องช่วย Pu Xiaofeng ค้นหายาช่วยชีวิตอีกด้วย

“หมู่บ้านของคุณจะมีของมีค่าอะไรบ้าง?”

ไป๋หนานเทียนยังพูดอย่างดูถูกเหยียดหยาม ในฐานะลูกของครอบครัวที่ร่ำรวย พวกเขามีสิ่งดีๆ มากมาย

ดังนั้นแม้ว่าจะมีสมบัติมากมายในหมู่บ้านนี้ พวกเขาก็ยังคงดูถูกพวกเขา

ยิ่งไปกว่านั้น สถานที่แห่งนี้แปลกมาก มีแมลงน่าขยะแขยงอยู่ทุกหนทุกแห่ง และไม่มีใครเต็มใจที่จะเอาสิ่งที่น่าขยะแขยงไปจากที่นี่

“ถูกต้อง สิ่งนี้ประเมินค่าไม่ได้ สิ่งที่เราต้องการคือชีวิตของผู่เสี่ยวเฟิง ไม่ใช่สิ่งที่เรียกว่าสมบัติที่นี่ หากคุณมุ่งมั่นที่จะปกป้องผู่เสี่ยวเฟิง ก็ไม่มีอะไรจะพูดต่อไป”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *