by 
แสงสีแดงที่พลุ่งพล่านในดวงตาของเสี่ยวไป๋นั้นราวกับดาบที่คมกริบ แทงตรงไปที่ใบหน้าของเด็กชายที่เพิ่งยกปากขึ้น เด็กชายตะโกน และล้มลงไปข้างหลัง และการโจมตีในมือของเขา “ตะ-ตะ- ดา”ดา…” เขาพ่นไฟขึ้นไปในอากาศแล้วตกลงไปบนก้อนหิน กลิ่นไหม้ ผสมกับกลิ่นเลือดอันแรงอบอวลไปทั่วภูเขาอันมืดมิด อ้ากกก
ทุกอย่างเกิดขึ้นในช่วงเวลาสลัวๆ ฟูจิโมโตะและคนอื่นๆ ที่อยู่ด้านข้างตกตะลึง และด้วนก็มองไปยังภูเขาที่อยู่ด้านข้าง ในเวลานี้ เงาสีขาวได้ขึ้นลงท่ามกลางโขดหิน วิ่งไปไกล และหายไปในพริบตา
ฟูจิโมโตะและคนอื่นๆ เหนี่ยวไกและกวาดไปทางภูเขาด้านข้างในเวลานี้! พวกเขาไม่รู้จริงๆว่านี่คือสิ่งที่ดุร้ายแบบไหน? ดวงตาของร่างเล็กสีดำเรืองแสงเป็นสีน้ำเงินเมื่อเขากระโดดออกมาตอนนี้ แต่ดวงตาของผู้ที่กระโดดออกมาตอนนี้เป็นสีแดง และในพริบตาเดียว สหายทั้งสามของพวกเขาก็ล้มลงกับพื้นแล้ว!
ฟูจิโมโตะมองไปรอบๆ ด้วยความกลัว จากนั้นลุกขึ้นและวิ่งไปหาชายสองคนที่เพิ่งล้มลงด้านข้าง ในเวลานี้ ผู้ใต้บังคับบัญชาที่อยู่ด้านข้างได้วิ่งไปต่อหน้าเพื่อนคนหนึ่งที่ล้มลงกับพื้นแล้ว เขาคุกเข่าลงใต้ก้อนหิน จ้องมองไปที่สหายที่ไม่เคลื่อนไหวตรงหน้าอย่างว่างเปล่า ด้วยท่าทางประหลาดใจ ใบหน้าและอาวุธโจมตีในมือของเขาสั่นเทาไปหมด
ฟูจิโมโตะก้มลงไปวิ่งไปด้านหลังก้อนหิน เมื่อเห็นท่าทางหวาดกลัวของเด็กชาย ฟูจิโมโตะก็กำลังจะดุเขา แต่ทันใดนั้นเขาก็เห็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเขานอนอยู่บนหลังของเขา และแววตาของเขาก็เต็มไปด้วยความกลัว
ใบหน้าใต้มือของเขากลายเป็นสีเข้ม และมีของเหลวสีแดงและสีขาวขุ่นไหลออกมาจากรูหนาระหว่างคิ้ว ผิวหนังบริเวณรูนั้นกลายเป็นสีเข้ม! ดวงตาทั้งสองข้างของเขากลิ้งขึ้นไปด้วยสายตาที่น่าสยดสยองในลูกตาสีขาว ดวงตาสีขาวทั้งสองข้างและรูกลมสีเข้มที่อยู่ตรงกลางดูเหมือนจะเป็นดวงตาสามดวงที่จ้องมองไปในท้องฟ้าสลัว ดูน่ากลัวมาก
ฟูจิโมโตะมองดูดวงตาอันน่าสะพรึงกลัวทั้งสามดวงบนใบหน้าของชายคนนั้น และตัวสั่นโดยไม่ตั้งใจ จากนั้นเขาก็หันไปมองเด็กชายอีกคนหนึ่งที่นอนอยู่บนก้อนหินในความมืดมิด ศีรษะของชายอีกคนหนึ่งถูกทุบจนยับเยิน มะเขือยาวและมีของเหลวข้นไหลออกมาจากหัวที่มีลักษณะคล้ายดอกไม้ ก้อนหินที่อยู่รอบๆ เต็มไปด้วยสารสีแดงและสีขาว
เมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า ฟูจิโมโตะก็ยกมือซ้ายขึ้นปิดปาก เขาเข้าใจ: ดวงตาที่สามบนใบหน้าของเขาคงเป็นแสงสีแดงแปลก ๆ ที่ทะลุคิ้วของเขา มันคืออะไร? ทำไมลำแสงถึงทำให้ลูกน้องของฉันกลายเป็นแบบนี้! เขามองดูภูเขาที่ล้อมรอบไปด้วยความมืดด้วยความสยดสยอง
ภูเขาเริ่มมืดลง เสียงที่รุนแรงยังคงดังก้องอยู่ด้านหลังสันเขาด้านหน้า และแสงไฟจากปากยังคงริบหรี่ในภูเขาที่สลัวๆ แสงสีแดงเข้มที่ริบหรี่ปกคลุมพื้นที่ภูเขาทั้งหมดด้วยบรรยากาศที่มืดมน
ในขณะนี้ สัตว์ตัวน้อยที่น่าสะพรึงกลัวทั้งสองได้หายตัวไปในความมืดและหายไป กลิ่นอันรุนแรงของเลือดปนกลิ่นดินปืนเข้ามาในจมูกของฟูจิโมโตะและชายทั้งสองของเขา
ฟูจิโมโตะหันหน้าไปทางด้านข้างด้วยความหวาดกลัว ชายสองคนที่เหลือที่อยู่รอบตัวเขาวิ่งไปรอบ ๆ เขาด้วยความหวาดกลัว พวกเขาจ้องมองไปที่ร่างของเพื่อนที่อยู่ข้างหน้าพวกเขาอย่างว่างเปล่า เบื้องหน้าพวกเขาทำให้ทั้งสามคนรู้สึกตื่นตระหนกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ในขณะนี้ โทรศัพท์ดาวเทียมของฟูจิโมโตะก็สั่น ราวกับตื่นจากความฝัน ฟูจิโมโตะรีบหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าแล้วกดปุ่มรับสาย เสียงกังวลของหัวหน้าทีมทหารรับจ้างโยชิโนะดังขึ้นมาทางโทรศัพท์ทันที: “ฟูจิโมโตะ ตอนนี้คุณอยู่ไหนแล้ว? เราถูกคู่ต่อสู้ของเราปราบปรามที่ไหล่เขาทางใต้ คุณควรรีบขึ้นไปบนยอดเขา รีบไปที่ บนยอดเขา!”
ฟูจิโมโตะได้ยินเสียงกังวลของโยชิโนะ เขาหันศีรษะและมองดูชายสองคนด้วยสีหน้าหวาดกลัว ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็เปล่งประกาย จากนั้นเขาก็ยกมือขวาขึ้นเพื่อโจมตีและ “คลิก คลิก คลิก…” ไปทางนั้น บนยอดเขา เขากวาดกระสวยออกไปแล้วกระซิบใส่ไมโครโฟนว่า “เดี๋ยวก่อน เรากำลังต่อสู้อย่างดุเดือดกับคู่ต่อสู้ของเราบนเนินเขา เราจะไปถึงที่นั่นเร็วๆ นี้ เราจะไปถึงที่นั่น!”
พูดจบฟูจิโมโตะก็รีบวางสายแล้วกระซิบบอกชายสองคนที่กำลังมองเขาอยู่ว่า “ถอนออกสิ นี่มันบ้าอะไรเนี่ย น่ากลัวเกินไป เราตายก่อนเจอคู่ต่อสู้สามพี่น้อง คุณไม่ได้มองหาความตายเหรอ?”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ เด็กชายทั้งสองที่อยู่ข้างๆเขาก็ล้มตัวลงนอนบนโขดหินและกวาดเชือกสองเส้นด้วยมือของพวกเขาไปทางเนินเขาที่อยู่ตรงหน้าพวกเขา ฟูจิโมโตะช็อก! เขานอนอยู่บนก้อนหินและมองไปข้างหน้า
กลุ่มประกายไฟกำลังบินอยู่บนเนินเขาสลัว ทันทีที่ประกายไฟดับลง งูไฟสองตัวก็บินออกมาจากโขดหินบนเนินเขา ประกายไฟยังปรากฏบนโขดหินรอบๆ ฟูจิโมโตะทั้งสาม และจากนั้นเงาสีดำสองเงาก็ปรากฏขึ้นจางๆ บนเนินเขาสลัวๆ ขึ้นๆ ลงๆ ขณะที่พวกมันพุ่งลงมาตามทางลาด
ร่างกายของฟูจิโมโตะสั่นอย่างรุนแรง เมื่อรู้ว่าคู่ต่อสู้ของเขาค้นพบคนของเขาหลายคนแล้ว และกำลังส่งคนรีบไปหาเขา! เขาเหนี่ยวไกปืนไปที่เนินเขาด้านหน้าทันที และมีลูกเห็บพุ่งออกมาจากปากของเขา
ทันใดนั้น จู่ๆ ก็มีไฟจางๆ ปรากฏขึ้นบนยอดเขาที่มืดมิด และเสียงที่คมชัดดังมาจากก้อนหินที่อยู่ด้านข้างปากของฟูจิโมโตะ ทันใดนั้น ก้อนกรวดก้อนหนึ่งก็ลอยขึ้นมาจากด้านหน้าของฟูจิโมโตะ และมีชิ้นส่วนหลายชิ้นลอยขึ้นไป กรวดกระทบใบหน้าและร่างกายของฟูจิโมโตะด้วยเสียง “แป๊บ-แป๊บ-แปป”
ฟูจิโมโตะช็อก! เมื่อรู้ว่ามีมือปืนของศัตรูอยู่บนยอดเขาบดบังสหายของเขาที่กำลังวิ่งลงมาตามไหล่เขา เขาถอนการโจมตีและตะโกนบอกเพื่อนสองคนว่า “ถอยไป!” จากนั้นเขาก็หันหลังกลับแล้วนอนลงใต้ก้อนหินแล้วคลานกลับไป
เด็กชายสองคนที่อยู่ด้านข้างเห็นและได้ยินเสียงของฟูจิโมโตะจึงปีนขึ้นไปด้านหลังก้อนหินทันที จากนั้นพวกเขาก็ปีนขึ้นมาจากด้านหลังก้อนหินและไล่ตามฟูจิโมโตะที่อยู่ข้างหน้า
ทันทีที่ร่างของฟูจิโมโตะทั้งสามโผล่ออกมาจากด้านหลังก้อนหิน กระสุนลูกเห็บก็บินออกมาจากเนินเขาทันที และกระแทกเข้ากับก้อนหินรอบๆ ฟูจิโมโตะทั้งสามในความมืด .
ทันใดนั้นเสียงคำรามอึกทึกของ “อุ๊ย” และ “อุ๊ย” ทั้งสองก็ดังมาจากภูเขาทั้งสองด้าน ลงมา และกลุ่มแสงไฟก็กวาดไปทางที่ฟูจิโมโตะและคนอื่นๆ อยู่
ในเวลาเดียวกัน ลำแสงสองลำ ลำแสงหนึ่งสีแดงและอีกหนึ่งสีน้ำเงิน จู่ๆ ก็พุ่งข้ามท้องฟ้ายามค่ำคืนราวกับสายฟ้า! ทันใดนั้น ร่างเล็กสีดำสองตัวก็กระโดดออกมาจากหญ้าในภูเขาที่อยู่ข้างหน้า และบินไปต่อหน้าเด็กชายทั้งสองทันที!