by “ตระกูลเหยามีธุรกิจที่หลากหลายและมีการติดต่อทางธุรกิจกับตระกูลหร่วนและตระกูลเฉินแห่งอาณาจักรเทียนหนาน ดังนั้นฉันจึงได้เรียนรู้ภาษาเทียนหนาน”
เหยาฟางตอบอย่างใจเย็นว่าเขาเชี่ยวชาญหลายภาษาจริงๆ
มีข่าวลือในโลกภายนอกว่าเขาโชคดีที่ได้แต่งงานกับตระกูลเหยาซึ่งเป็นตระกูลแรกทางตะวันออกของต้าหยานเพราะเขาโชคดีที่มีใบหน้าที่สร้างเสน่ห์ให้กับประเทศทั้งๆที่เขาเป็นผู้ชาย คงไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าเขามีใบหน้าที่มีเสน่ห์ต่อประเทศหรือเมือง
ในความเป็นจริง ใบหน้าเป็นเพียงบัญชีส่วนหนึ่งของเหยาฟาง เขาสามารถแต่งงานกับครอบครัวเหยาและเป็นลูกเขยคนแรก นอกจากหน้าตาแล้ว เขายังเป็นคนฉลาดมาก เขาเรียนรู้อะไรได้เร็วมาก และเขาวัดได้และรู้วิธีก้าวหน้าและถอย .
“ตระกูลเหยาของคุณยังคงทำธุรกิจกับคนจากตระกูลหร่วนอยู่เหรอ? หร่วนซิงเย่เป็นลูกชายของหุ้นส่วนธุรกิจของตระกูลเหยาของคุณไม่ใช่หรือ? ฉันวางแผนที่จะฆ่าเขา ทำไมคุณไม่หยุดเขา”
หวังอันพูดด้วยรอยยิ้ม เมื่อเขาต้องการฆ่าหร่วนซิงเย่ เหยาฟางไม่ได้ขมวดคิ้วด้วยซ้ำ เขาจำหร่วนซิงเย่ไม่ได้เลย
“ฝ่าบาทองค์รัชทายาท ฉันไม่รู้จักหร่วนซิงเย่ ฉันเพิ่งติดต่อกับนักธุรกิจของตระกูลหวนในต้าหยาน ยิ่งไปกว่านั้น มันขึ้นอยู่กับฝ่าบาทองค์รัชทายาทที่จะตัดสินใจว่าจะจัดการกับหร่วนซิงเย่อย่างไร” เหยาฟางอธิบายด้วยรอยยิ้ม
“คุณไม่จำเป็นต้องอธิบายเรื่องนี้ให้ฉันฟัง ฉันเข้าใจ”
หวังอันหัวเราะเบา ๆ ดูไม่ใส่ใจ และหัวเราะออกมา
“องค์ชายรัชทายาทต้องการให้ฉันถามสาวน้อยคนนี้ว่าอย่างไร?” เหยาฟางเดินตรงประเด็น
หวังอันคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ขอถามชื่อของเธอก่อน”
“เอาล่ะ” เหยาฟางมองดูนินี่ แล้วพึมพำคำสองสามคำที่หวังอันไม่เข้าใจ แต่น้ำเสียงนั้นคุ้นเคยกับเขา เมื่อได้ยินจากหยุนชาง
“นีนี่…” นีนี่มองไปรอบๆ อย่างอ่อนแอ กัดริมฝีปากที่ไม่มีเลือดของเธอ แล้วพูดสองคำนี้ราวกับว่าเธอกลัว
“หนี่หนี่?” หวังอันสะดุ้ง เขารอสักพักเพื่อให้แน่ใจว่าเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ไม่ได้พูดอะไรอีก จากนั้นเขาก็มองไปที่เหยาฟางแล้วถามว่า “แม่ทัพเหยา หนี่หนี่หมายความว่าอย่างไรในภาษาจีนกลางเทียนหนาน? “
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เหยาฟางก็เงียบไปสักพักแล้วพูดว่า “ถ้าฉันได้ยินถูกต้อง เธอน่าจะพูดถึงต้าหยานหยู”
“ต้าหยานหยู่ อย่าล้อเล่นนะ เธอมาจากอาณาจักรเทียนหนาน” หวังอันส่ายหัว สงสัยว่าเหยาฟางยังไม่ดีพอหรือไม่
“ฉันชื่อนินี่ ชื่อที่พ่อตั้งให้มีความหมายว่าสะอาดในภาษาจีนกลางเทียนหนาน ทับศัพท์เป็น ต้าหยาน ซึ่งก็คือนินี่” นินี่ตอบเชิงรุก ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่เธอสนิทกับเหยาฟางอย่างอธิบายไม่ได้ บางที นี่คือเหตุผลที่พี่ชายของเธอหน้าตาดีทำให้เธอมีความกล้าหาญอย่างอธิบายไม่ได้ที่จะเริ่มอธิบายให้เหยาฟางฟัง
จริงๆ แล้ว เหยาฟางมีอายุมากพอที่จะเป็นลุงของนีนี่ได้ แต่เขาดูเด็กอยู่ เขาอายุสามสิบต้นๆ แต่เขาขาวและอ่อนโยนพอๆ กับอายุยี่สิบต้นๆ นี่เป็นผลมาจากการที่เขาจงใจอาบแดดอยู่ในนั้น ตากแดดทุกวัน ถ้าไม่ได้อาบแดดทุกวัน เกรงว่าเขาจะอายุแค่ 17 หรือ 18 ปี พูดได้คำเดียวว่าพระเจ้าประทานทั้งรูปลักษณ์ที่สวยงามและผิวที่ไร้ที่ติให้กับเขา
“คุณรู้วิธีพูด Yanyan หรือไม่?”
Wang An ตกตะลึงอยู่พักหนึ่ง เขาไม่เคยคาดหวังว่าสาวน้อยคนนี้จะพูดอะไรบางอย่างที่ดังมากในทันใด
คนอื่นๆ ก็ตกตะลึงเช่นกัน ตกใจอย่างเห็นได้ชัด
เมื่อเห็นทุกคนมองมาที่เธอ นีนี่ก็หดตัวลงราวกับต้องการซ่อนตัวเอง การถูกมองด้วยสายตาหลายคู่ทำให้เธอกลัวมาก
แม้ว่าเมื่อเธอออกจากหยุนชางและคนอื่น ๆ เธอยังคงให้กำลังใจตัวเองและบอกตัวเองว่าเธอไม่จำเป็นต้องกลัว แต่เมื่อเธอเผชิญกับมันจริงๆ ร่างกายที่สั่นเทาและความกลัวของเธอก็เติบโตขึ้นในใจ ทำให้เธอต้องการซ่อนตัวเอง อย่างควบคุมไม่ได้ . .
“ไม่ต้องกลัว เราไม่ใช่คนเลว ไม่ว่าเราจะถามอะไรคุณก็แค่พูดมา เราจะไม่ทำให้คุณอับอาย” เหยาฟางพูดเบา ๆ น้ำเสียงของเขามีเสน่ห์และเป็นมิตรมาก
นินี่แอบมองเขาอย่างลับๆ ใบหน้าของเธอแดงก่ำทันที และความกลัวส่วนใหญ่ในใจของเธอก็หายไป เธอกัดริมฝีปากราวกับว่าเธอไม่อยากทำให้เหยาฟางผิดหวัง แล้วพยักหน้าเบา ๆ