by ไม่มีผู้คน ไม่มีร้านค้า ไม่มีแผงลอย
ที่นี่ดูเหมือนจะเป็นเขตหวงห้าม
ในพื้นที่ Nuoda มีเพียง Lu Feng เท่านั้น
และหลายคนที่หลู่เฟิงเห็นก่อนหน้านี้ก็หายไปเช่นกัน
หลู่เฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย แอปเปิลของอดัมกลิ้งไปสองครั้ง จากนั้นจึงหันไปมอง
จริงๆ!
นักรบทั้งหมดบนถนนยืนอยู่ที่นั่นอย่างตรงไปตรงมาในเวลานี้ และไม่ก้าวไปข้างหน้าครึ่งก้าว
แม้แต่นักรบมากกว่า 100 คนที่จำเป็นต้องฆ่าหลู่เฟิงก็ยืนอยู่ที่นั่นด้วยดวงตาที่เปิดกว้าง
เห็นได้ชัดว่าไม่มีสิ่งกีดขวางอยู่ข้างหน้าพวกเขา แต่พวกเขาไม่กล้าที่จะก้าวครึ่งแรก
นอกจากนี้ยังมีบางคนที่มองหลู่เฟิงด้วยอารมณ์ชั่ววูบ
ราวกับว่าหลู่เฟิงกำลังทำสิ่งที่โง่เขลาครั้งใหญ่ในเวลานี้
“จบแล้ว! จบแล้ว!”
เซียวหลินก็ยืนอยู่ที่นั่น บ่นกับตัวเองด้วยใบหน้าซีด
ไม่สำคัญหรอกว่าหลู่เฟิงจะรุกรานนักรบทั้งหมดบนท้องถนนหรือไม่
แม้ว่าหลู่เฟิงจะรุกรานทุกนิกายที่นี่ แต่ก็ไม่สำคัญ
เรื่องใหญ่ ถ้า Lu Feng ออกจากที่นี่ เขาจะปลอดภัย
อย่างไรก็ตาม ถ้าหลู่เฟิงรังควานสิ่งมีชีวิตที่นี่
แม้ว่าหลู่เฟิงจะไปสุดขอบโลก เขาก็จะไม่รอดจากความตาย! !
อย่างไรก็ตาม เขาไม่กล้าพูดในเวลานี้ นับประสาหยุด Lu Feng
มิฉะนั้น ไม่เพียงแต่เขาจะไม่สามารถช่วยหลู่เฟิงได้ แต่แม้กระทั่งเขาและแม้แต่นิกายทั้งหมดก็จะถูกถอนรากถอนโคน
มีสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวอยู่บ้าง มังกรที่คุณต้องข้าม เสือที่คุณต้องนอนลง
“ฮิฮิ เด็กคนนี้ไม่รู้จริงๆ ว่าจะอยู่หรือตาย?”
“เป็นลูกวัวแรกเกิดจริงๆ ที่ไม่กลัวเสือ กล้าออกไปไหนเลยเหรอ?”
“ดูเหมือนว่าความเกลียดชังระหว่างเรากับเขาจะไม่ถูกรายงาน”
“เพราะเขาอยู่ไม่ได้”
มีการพูดคุยกันมากมาย น้ำเสียงของทุกคนยืนยันและมั่นใจอย่างยิ่ง
เมื่อหลู่เฟิงก้าวเข้ามาในพื้นที่จำกัดนี้ เขาก็กลายเป็นคนตายไปแล้ว
ไม่มีใครสงสัยเรื่องนี้
หลู่เฟิงยืนอยู่ตรงจุดนี้ มองไปที่นักรบที่อยู่ข้างหลังเขา และมองไปที่ด้านหน้า
มีความลังเลบางอย่างในหัวใจของฉัน
“เจ้าหนู ฉันคิดว่าคุณมีคุณสมบัติบางอย่าง ดังนั้นฉันจะแนะนำคุณ”
“ออกมาเดี๋ยวนี้ ก่อนที่เจ้าจะออกมาข้างหน้า และปล่อยให้ผู้นำนิกายของคุณมาขอโทษด้วยตนเอง และคุณสามารถช่วยชีวิตคุณได้”
“ถ้าคุณกล้าที่จะเดินไปอีกสิบเมตร สิ่งเดียวที่รอคุณคือความตาย”
ชายชราหรี่ตาเล็กน้อย ยื่นมือออกมาลูบเคราแล้วพูดเบาๆ
สำหรับคำพูดของชายชราทุกคนไม่ต้องสงสัยเลย
เพราะทั้งหมดนี้เป็นความจริง
“ลืมมันไปเถอะ เราไม่ไล่คุณแล้ว”
“พวกเขาทั้งหมดอยู่ในแวดวงเดียวกัน คุณออกมาตอนนี้และจ่ายเงินสำหรับสิ่งของของเรา เราไม่สามารถย้ายคุณได้”
“ออกไปซะ ที่ไหนสักแห่งก็ต้องไปตาย”
หลังจากที่ชายชราพูดจบ ผู้คนหลายสิบคนก็เริ่มพูด
Lu Feng คนนี้มีท่าทางที่ดีและความแข็งแกร่งของเขานั้นกดขี่ข่มเหงตั้งแต่อายุยังน้อย
หากเขามีเวลาพัฒนาตัวเอง เขาจะกลายเป็นดาวเด่นในวงการศิลปะการต่อสู้อย่างแน่นอน
ดังนั้นหัวใจของใครหลายคนจึงอดไม่ได้ที่จะให้กำเนิดความรักในพรสวรรค์
ที่สำคัญกว่านั้น ถ้าคนข้างในโกรธและหันความโกรธมาใส่คนข้างนอกล่ะ?
ท้ายที่สุด หากลู่เฟิงเข้ามาในฐานะนักรบ ก็คงเป็นการยากที่จะรับประกันว่าคนเหล่านั้นที่อยู่ข้างในจะไม่หันเหความโกรธของพวกเขามาสู่พวกเขา
ผู้ที่อยู่ในนั้นไม่มีความหมายเลย
เพราะพวกเขาคือความจริง กฎเกณฑ์ และราชา! !
ไม่มีใครกล้ากระตุ้นครึ่งจุด
“เธอต้อง อย่าคิดว่าเราล้อเล่นนะ”
“ไม่ว่าคุณจะมีภูมิหลังอย่างไร หากคุณกล้าที่จะก้าวไปข้างหน้า คุณจะต้องตาย”
“เคยมีแม่ทัพคนหนึ่งชื่อเจอร์รี่ ศิษย์คนหนึ่งของเขา ด้วยสถานะที่สูงเช่นนี้ เขาต้องการเข้าไปหาสมุนไพรสมุนไพร”
“ในเวลาไม่ถึงสิบนาที ศพก็ถูกโยนทิ้งตรงที่ที่คุณยืนอยู่”
“และเจอร์รี่อย่าตดนะรู้ไหมมันหมายความว่าอะไร”
เมื่อได้ยินคำพูดของผู้คนที่อยู่ข้างหลังเขา หลู่เฟิงก็เบิกตากว้างทันที และมีเสียงหึ่งในหัวของเขา
เป็นไปได้อย่างไร
เป็นไปได้อย่างไร
ตัวตนของเจอร์รี่ น่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ?
ด้วยทหารและม้าหลายแสนนายในมือ หากคุณใช้กำลังทั้งหมด แม้ว่าคุณจะกวาดล้างวงการศิลปะการต่อสู้นี้ มันยากแค่ไหน?
แต่คนที่อยู่ข้างหลังเขาบอกจริงๆ ว่าลูกน้องของเจอรี่ถูกฆ่าตาย และเขาไม่กล้าแม้แต่จะปล่อยตด
คุณกำลังล้อเล่นอะไร
เป็นไปได้ไหมว่าตัวตนของบุคคลภายในนั้นน่ากลัวกว่านายพลเจอร์รี่ร้อยเท่า?
พวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง
หลู่เฟิงรู้ดีเสมอมาว่าพลังในการจับตัวจี เสวี่ยหยูนั้นต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ
แต่เขาก็ยังไม่คิดว่ามันจะน่ากลัวขนาดนี้
“ไม่ต้องงุนงง! ออกไปเดี๋ยวนี้!”
“ถ้านายทำเราเจ็บล่ะ”
“เร็วเข้า!”
เมื่อเห็นว่าหลู่เฟิงไม่พูด ทุกคนก็ตะโกนอย่างไม่อดทนอีกครั้ง
Lu Feng ชำเลืองมองทุกคนอย่างช้า ๆ จากนั้นมองไปที่ Liang Mi Ai กับ Xiao Lin ค่อย ๆ ถอนสายตาของเขาและมองไปข้างหน้าอีกครั้ง
ศัตรูแข็งแกร่ง!
มีพลังมากพอจนน่าสะพรึงกลัว มีพลังมากพอที่จะไม่มีกำลัง
แต่นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมหลู่เฟิงจึงยอมแพ้?
“ไม่ไม่!”
“ต่อให้มีภูเขาดาบและทะเลเพลิง ถ้ำหลงถานและพยัคฆ์พยัคฆ์ ข้า หลู่เฟิง กล้าไปคนเดียวเพื่อเธอเท่านั้น!!”
หลู่เฟิงกัดฟันเล็กน้อย ทิ้งความคิดที่ฟุ้งซ่านทั้งหมดไว้ในใจ ดวงตาของเขาแข็งกร้าวขึ้นเรื่อยๆ
“เมื่อรู้สึกหมดหนทาง จะยอมรับชะตากรรม หรือจะตามใจสู้!!”
หลู่เฟิงพึมพำกับตัวเอง ทันใดนั้นก็กัดฟันและวิ่งตรงไปข้างหน้า
“บัดซบ! คุณบ้าไปแล้วเหรอ?”
“เฮ้ เสร็จแล้ว!”
“เด็กคนนี้ มีรูในสมองของเขาหรือเปล่า หญ้า!”
“ตาย! คราวนี้พวกเราก็ตายเหมือนกัน!”
“นี่คือฮูบี้ของนิกายไหน เขามีสมองหรือเปล่า”
เมื่อเห็นว่าหลู่เฟิงยังคงวิ่งหันหลังให้กับฝูงชน ทุกคนที่นี่ก็เบิกตากว้างทันทีและอุทานออกมา
และเสี่ยวหลินก็หน้าซีดครู่หนึ่ง จากนั้นหันกลับมาอย่างรวดเร็วและวิ่งไปยังที่ที่หลี่ห่าวอยู่
เขาต้องรายงานเรื่องนี้ต่อหลี่ห่าว
จากนั้นให้แน่ใจว่าได้ปล่อยให้ซูเซอเรนออกมาข้างหน้า
อาจเป็นไปได้ที่จะช่วยชีวิต Lu Feng
มิฉะนั้น ต่อให้ต้าหลัว จินเซียนมา มันก็คงจะยากที่จะช่วยหลู่เฟิง!
เรื่องนี้เป็นเรื่องด่วน
ในไม่ช้า ร่างของ Lu Feng ก็หายไปจากสายตาของทุกคน
นักรบนับไม่ถ้วนกำลังทุบตีหน้าอกและเท้าของพวกเขา และหลายคนก็รู้สึกสำนึกผิด
“มันจบแล้ว! มันจบแล้ว! ฉันรู้ว่าฉันจะไม่ไล่ตามเขา!”
“บัดซบ ถ้าเรื่องนี้ทำให้คนที่นั่นโกรธ เรา…”
“เรามาทำธุรกิจค้อนกันเถอะ ล้างคอให้หมดแล้วรอ!”
“จบแล้ว คราวนี้มันใหญ่จริงๆ”
ผู้คนนับไม่ถ้วนคร่ำครวญ ดวงตาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
เมื่อหลี่ห่าวได้ยินข่าว ร่างกายของเขาก็ตกใจ จากนั้นเขาก็ทรุดตัวลงกับพื้น
“พี่พูดว่าอะไรนะ พี่หยู พี่หยู เขาเหอเหอ…”
หลี่ห่าวนั่งยองๆ อยู่บนพื้น สิ่งของที่เขาซื้อในมือกระจัดกระจายไปทั่ว และปากของเขาก็สั่นอยู่ตลอดเวลา