ชายคนนั้นพายี่จินลี่และคนอื่น ๆ ไปที่กล่องแล้วเปิดประตูกล่องด้วยความเคารพ
เมื่อ Yi Jin, Ling Yiran และคนอื่น ๆ เข้ามาพวกเขาก็พบว่า Shen Wei เป็นเพียงคนเดียวในกล่อง และ Shen Fei ไม่ได้อยู่ในกล่อง
ทันใดนั้น ใบหน้าเล็ก ๆ ของยี่เฉียนจินซึ่งเต็มไปด้วยความคาดหวังก็ตกต่ำลง “เสี่ยวเฟยอยู่ที่ไหน ทำไมเขาไม่อยู่ที่นี่?” ยี่เฉียนจินถามอย่างกังวล
“วันนี้เสี่ยวเฟยมีชั้นเรียนให้เข้าร่วม แต่ไม่สามารถมาได้ แต่เขารู้ว่าคุณจะมาและขอให้ฉันสร้างความบันเทิงให้คุณ” เฉินเว่ยฟางตอบด้วยรอยยิ้มให้ยี่เฉียนจิน
“แล้วชั้นเรียนของเขาอยู่ที่ไหนล่ะ ฉันไปหาเขาแล้ว ฉันมีของบางอย่างจะให้เขาด้วยตัวเอง และฉันต้องขอโทษเขาด้วย!” ยี่ เชียนจินพูด “ฉัน…ฉันรู้ว่าเขาไม่ได้ผลักมัน พี่หยานลงบันไดมาช่วยพี่หยาน ไม่เช่นนั้นพี่หยานคงโดนปืนลม”
Shen Weifang เลิกคิ้วและมองไปที่ Yi Jinli และ Ling Yiran
จากนั้น Ling Yiran ก็บอก Shen Weifang ถึงเรื่องที่เฉพาะเจาะจงว่า “เรื่องนี้เป็นความเข้าใจผิด ทุกคนเคยเข้าใจผิดกับ Xiao Fei มาก่อน ครั้งนี้ฉันมาที่นี่และต้องการคุยกับ Xiao Fei เกี่ยวกับเรื่องนี้ ถ้าอย่างนั้นเด็กทั้งสองคน ฉันอยากจะขอโทษเขา”
หลังจากได้ยินสิ่งนี้ Shen Weifang พูดอย่างใจเย็น “ตอนนี้ทุกอย่างได้รับการกระจ่างแล้ว ก็ไม่เป็นไร สำหรับคำขอโทษ ฉันจะบอก Xiao Fei เมื่อฉันกลับไปโดยธรรมชาติ”
ขณะที่เขาพูดอย่างนั้น เขามองไปที่ยี่เฉียนจินอีกครั้ง “ถ้าคุณมีบางอย่างที่คุณต้องการมอบให้เสี่ยวเฟย ฉันสามารถมอบมันให้กับคุณได้”
โอนมั้ย? ยี่ เชียนจิน ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงส่ายหัวอย่างแรง เธอต้องการมอบการ์ดขอโทษให้กับเสี่ยวเฟยด้วยตัวเธอเอง
ที่สำคัญกว่านั้น เธอต้องการพบเสี่ยวเฟย
“ลุงเซิน ฉันอยากเจอเสี่ยวเฟย โปรดบอกฉันหน่อยว่าเขาเข้าเรียนที่ไหน ฉัน…ฉันอยากไปหาเขา!” ยี่ เชียนจินร้องขอด้วยดวงตาอัลมอนด์คู่โตด้วยความวิตกกังวล มันดูเหมือนเป็น เปียกเล็กน้อย
Shen Wei จ้องไปที่เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ตรงหน้าเขาอย่างตั้งใจ เธอหน้าตาดีทีเดียว แต่เธอก็ไม่ใช่คนสวยด้วยซ้ำ แต่บังเอิญว่าลูกชายคนเดียวของเขาใส่ใจเด็กหญิงตัวน้อยคนนี้เป็นอย่างมาก
เป็นเพราะเด็กคนนี้…มอบความอบอุ่นให้ลูกชายยามสิ้นหวังที่สุดหรือเปล่า? ลูกชายของฉันจึงกังวลเป็นพิเศษกับความอบอุ่นนี้
มันอันตรายนิดหน่อยจริงๆ!
Shen Weifang พูดช้าๆ “ไม่เป็นไร เอาแบบนี้เถอะ จริงๆ แล้วเสี่ยวเฟยไม่ต้องการพบคุณ เดิมทีฉันจัดให้เขามาที่นี่กับฉันในวันนี้ และฉันก็ขอลาเขาใน ชั้นเรียน แต่เขาอยากไปเรียนมากกว่ามาที่นี่ดังนั้นคุณไม่จำเป็นต้องมองหาเขา”
ดวงตาของยี่เฉียนจินเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจบนใบหน้าของเขา “เขา… เขาไม่อยากเจอพวกเราเหรอ?”
“ใช่ แม้ว่าตอนนี้คุณจะเข้าใจแล้วว่าคุณเข้าใจเขาผิด แต่คุณก็เข้าใจเขาผิดแล้วใช่ไหม? เขารู้สึกไม่สบายใจที่ถูกเข้าใจผิด ดังนั้นเขาจึงไม่อยากเจอคุณสักพัก แล้วทำไมไม่รอสักพักล่ะ ฉัน จะถามเขาอีกครั้งว่าเขาอยากพบคุณไหม ถ้าเขาต้องการพบคุณ ฉันจะพาเขาไปที่เมืองเสินเพื่อหาคุณไหม” เฉินเหว่ยฟางพูดด้วยสีหน้าใจดีเหมือนลุงผู้ใจดี
อย่างไรก็ตาม ยี่ จินหลี่หรี่ตาลงเล็กน้อยและเข้าใจว่าเซิน เหวยฟาง กำลังวางแผนที่จะยืดความสัมพันธ์ออกไปเพื่อที่ความสัมพันธ์ระหว่างเด็กทั้งสองจะจางหายไปอย่างเป็นธรรมชาติ เมื่อถึงเวลานั้น การได้พบเจอหรือไม่เห็นกันก็จะมีความสำคัญน้อยลงโดยธรรมชาติ
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ Shen Wei ก็มีความคิดเช่นเดียวกับเขา ทั้งสองคนไม่ต้องการมีความสัมพันธ์ที่ดีกับลูก ๆ ของกันและกัน