“ลองดูสิ คุณเห็นอะไรบนโลกนี้?” โจวเฉียนหยุนคิดถึงสิ่งที่เย่เหวินหมิงพูดเมื่อเขาจากไปในที่สุด
“คุณเพิ่งแสดงการฝึกการต่อสู้ระหว่างคนสองคนให้ฉันดู” เมื่อมาถึงจุดนี้ ดวงตาของเซียวเอียนก็เปล่งประกายด้วยแสง “นั่น… แตกต่างจากเทควันโดอย่างสิ้นเชิง”
ต่างจากเทควันโดที่ต้องใช้ท่าทางมาก แต่เป็นการโจมตีที่แท้จริงมากกว่า ซึ่งสามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีของคู่ต่อสู้และยังสามารถให้การโต้กลับของคู่ต่อสู้ได้ดีอีกด้วย
และเทควันโด…เมื่อเทียบกับสิ่งนั้นแล้ว มันดูใช้งานไม่ได้จริงๆ
“คุณชอบสิ่งที่เห็นวันนี้ไหม ไม่ชอบเทควันโดอีกต่อไปแล้ว?” จัวเฉียนหยุนถาม
“เพราะแบบนั้น คุณจึงสามารถปกป้องแม่ได้ดีขึ้นและแข็งแกร่งขึ้น!” จั่วเหยียนพูดด้วยน้ำเสียงเด็ก ๆ
Zhuo Qianyun รู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อยในใจขณะที่เธอฟัง เป็นไปได้ไหมว่าสติปัญญาในช่วงแรกเริ่มของลูกชายเธอเกิดจากความยากลำบากของชีวิต
“แม่รู้ดีว่าแม่อยากปกป้องแม่มาโดยตลอดแต่แม่ยังเด็กและไม่ต้องแบกของหนักขนาดนี้ ทีนี้แม่จะปกป้องแม่เอง ส่วนลูกก็แค่โตมาอย่างดีจนแข็งแรงพอ” อนาคต ตอนนี้คุณแก่แล้วมาปกป้องแม่ได้ไหม”
ใช้เวลาเพียงสิบปีกว่าลูกชายของเธอจะโตขึ้นจริงๆ และใน 10 ปีนี้เธอจะปกป้องเด็กคนนี้ได้จริงหรือ? คุณสามารถช่วยเธอต้านทานการขึ้น ๆ ลง ๆ ภายนอก การเลือกปฏิบัติ รูปลักษณ์แปลก ๆ และการเยาะเย้ยทุกรูปแบบจากผู้อื่นได้หรือไม่?
Zhuo Qianyun รู้สึกราวกับว่ามีบางอย่างกดลงบนหัวใจของเธอ ซึ่งทำให้เธอหายใจไม่ออก
ในตอนกลางวันของวันรุ่งขึ้น เย่ เหวินหมิงมาที่ร้านเล็กๆ ของจัวเฉียนหยุน และพูดว่า “เมื่อวานฉันพาเสี่ยวเอียนไป คุณไม่ได้ตำหนิเขาใช่ไหม”
“มีอะไรแปลกขนาดนั้น?” Zhuo Qianyun พูด “คุณเป็นพ่อของ Xiaoyan หากวันหนึ่งเขาเต็มใจติดตามคุณ ฉันจะไม่หยุดเขา”
เธอแค่หวังว่าลูกชายของเธอจะมีชีวิตที่ดีขึ้น ส่วนใครจะมีชีวิตที่ดีขึ้นเคียงข้างเขาได้ เธอก็ไม่จำเป็นต้องสนใจเรื่องนี้
ดวงตาของเย่เหวินหมิงมืดลง “สำหรับคุณ เซียวเอี้ยนคือสิ่งที่สำคัญที่สุดใช่ไหม?”
“ใช่!” เธอตอบอย่างมั่นใจ
“ถ้าอย่างนั้นคุณช่วยแต่งงานกับฉันเพื่อเซียวหยานและทำให้เขามีชีวิตที่ดีขึ้นได้ไหม” คำพูดนี้ออกมาจากปากของเขาอย่างควบคุมไม่ได้
แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่าเขาควรคาดหวังคำตอบแบบไหนจากเธอ
หากเธอไม่เต็มใจ นั่นหมายความว่าเธอเกลียดเขา สำคัญกว่าเสี่ยวเอียนหรือเปล่า? แต่ถ้าเธอเต็มใจ แม้ว่าพวกเขาจะแต่งงานกัน สิ่งเดียวที่เธอสนใจก็คือลูกชายของเธอ
เย่เหวินหมิง คุณกำลังรออะไรอยู่? เขาถามตัวเองในใจ
“ไม่มีทางที่ฉันจะแต่งงานกับคุณ” จัวเฉียนหยุนกล่าว
ดวงตาของเย่เหวินหมิงหรี่ลงทันที “คุณไม่ต้องการเหรอ?”
“ใช่ ฉันไม่ต้องการ!” เธอกล่าว “ถ้าเราแต่งงานกันจริงๆ ชีวิตสมรสก็จะเป็นเพียงสระน้ำนิ่ง ฉันไม่คิดว่าครอบครัวแบบนี้จะนำพลังเชิงบวกมาสู่เด็กๆ ได้มากนัก “
“คุณไม่คิดเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันพูดกับคุณที่หน้าประตูสถานีตำรวจในวันนั้นเหรอ? คุณยังต้องการให้เซียวหยานถูกรังแกและเลือกปฏิบัติอยู่หรือเปล่า?” เขาพูดว่า “ยิ่งไปกว่านั้น ในครอบครัวที่มีพ่อแม่สองคน ยังดีต่อการเจริญเติบโตของเด็กๆ อีกด้วย”
Zhuo Qianyun ลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “Xiaoyan ยังคงมีเส้นทางชีวิตอีกยาวไกล หากชีวิตมีขึ้นมีลง สำหรับเขาตอนนี้ มันเป็นการขึ้น ๆ ลง ๆ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ฉันเชื่อว่าเขาจะผ่านพ้นไปได้ มันและฉันก็ทำได้เช่นกัน ฉันจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อปกป้องเขา”
เมื่อพูดเช่นนี้ Zhuo Qianyun มองไปที่เย่เหวินหมิงอย่างเย็นชา “ถ้าครอบครัวที่มีทั้งพ่อและแม่นั้นดีต่อการเติบโตของ Xiaoyan จริงๆ ฉันก็ไม่จำเป็นต้องสร้างครอบครัวร่วมกับคุณ”
การแสดงออกของเย่เหวินหมิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย และเธอก็ขมวดคิ้ว สิ่งที่เธอหมายถึงคือถ้าเธอต้องการสร้างครอบครัวจริงๆ เธอจะเลือกผู้ชายคนอื่นหรือไม่?