by ตั้งแต่นั้นมา Yi Jinli ก็สนับสนุน Ling มาตลอด!
————
Ling ยังคงเดินตาม Yi Jinli เข้าไปในกล่อง หลังจากที่ทั้งสองนั่งลง Yi Jinli ก็ขอให้ผู้จัดการเสิร์ฟขนม
“ไปกินข้าวก่อนเถอะ ติ่มซำที่นี่อร่อยมาก” ขณะที่เขาพูด เขาหยิบติ่มซำชิ้นหนึ่งแล้วยื่นให้เธอ
หลิงยังคงมองดูติ่มซำที่อยู่ข้างหน้าเขา ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงหยิบมากินทีละน้อย
Yi Jinli วางเมนูไว้ข้างหน้า Ling Yiran อีกครั้ง “พี่สาว ดูสิ อยากกินอะไร”
“ไม่ คุณสั่งมา ฉันไม่มีอะไรกิน” หลิงยังคงพูดทั้งๆ ที่เธอกำลังกินขนมที่ละเอียดอ่อนนี้อยู่ แต่เธอก็เหมือนเคี้ยวขี้ผึ้งและกินอะไรอร่อยๆ ไม่ได้
ดวงตาของ Yi Jinli หรี่ลงเล็กน้อย จ้องมองที่ Ling นิ่ง
ทันใดนั้น อากาศรอบๆ ดูเหมือนจะมีความหนาวเย็น
ผู้จัดการในกล่องอดกลั้นหายใจไม่ได้ หัวใจของเขาก็เต้นแรง และเขากลัวอย่างยิ่งว่าเจ้านายจะอารมณ์เสียที่นี่จริงๆ
โชคดีที่มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของยี่ จินหลี่ “งั้นก็ให้ฉันช่วยพี่สาวของฉัน”
เขาบอกว่าสั่งอาหารหลายจานติดต่อกัน ผู้จัดการจดบันทึกทีละคนแล้วออกจากกล่อง
เมื่อออกจากกล่อง ผู้จัดการก็ถอนหายใจยาว
ใครจะคิดว่าจักรพรรดิดินผู้นี้ในเสินเฉิงจะดูห่วงใยผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนั้นจะไม่เห็นค่า
“ผู้จัดการ ท่านยีพาผู้หญิงคนหนึ่งมาทานอาหารเย็นจริงหรือ?” พนักงานเสิร์ฟที่มักจะชอบนินทามาหาผู้จัดการและถามด้วยความสงสัย “ผู้หญิงคนนั้นเกี่ยวอะไรกับเขา?”
ผู้จัดการจ้องไปที่พนักงานเสิร์ฟและเตือนว่า “มีบางอย่าง อย่าถามว่าคุณไม่ควรถามหรือไม่ มิฉะนั้น คุณคิดว่าผู้หญิงที่ถูกบังคับให้คุกเข่าและขอโทษในร้านเมื่อกี้ล้อเล่นเหรอ ผู้หญิงคนนั้น คาดว่าในอนาคตที่เสินเฉิง ฉันเกรงว่าชีวิตจะดีแบบนี้ไม่ได้!”
พนักงานเสิร์ฟอดไม่ได้ที่จะลดคอของเขา แต่ก็ยังเหลือบมองกล่องที่ Yi Jinli อยู่อย่างสงสัย
แต่ในเวลานี้ ในกล่อง Yi Jinli มองไปที่ Ling Yuan ด้วยรอยยิ้มเบา ๆ และพูดว่า “คุณไม่รู้วิธีกินขนมเหล่านี้เหรอ ถ้าอย่างนั้นฉันจะขอให้คนอื่นเปลี่ยนขนมอีกชุดหนึ่ง”
“ไม่จำเป็น” หลิงยังคงพูดพลางมองชายที่ยิ้มราวกับภูเขาน้ำพุตรงหน้า ครั้งหนึ่ง เธอชอบเห็นรอยยิ้มของเขา แต่เขารู้สึกเพียงรอยยิ้มของเขาทำให้คนรู้สึกเหนื่อย
แต่ตอนนี้ การมองดูรอยยิ้มของเขาทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัว “ฉันจะไปและกลับไปตราบเท่าที่ฉันทานอาหารมื้อนี้เสร็จสักครู่ได้ไหม” เธอถาม
นัยน์ตาของเขาวาบขึ้นเล็กน้อย “เจ้าจะรีบกลับหรือไม่?”
“ฉันอยากกลับไปพักก่อน” เธอพูดด้วยเหตุผลแต่ไม่อยากเจอหน้าเขาแบบนี้ ทุกวินาทีที่เธอเข้ากันได้จะทำให้เธอรู้สึกถึงความแตกต่างระหว่าง A Jin และ Yi Jinli ชัดเจนยิ่งขึ้น
แล้ว…ในใจเธอคงคิดถึงอาจินโดยไม่รู้ตัว เขารู้ว่ามันเป็นเพียงตัวละครลวงตาที่สร้างขึ้นโดยเขา และมันก็ไม่มีอยู่จริงเลย
แต่เธอยังคงคิดเกี่ยวกับมัน
“คุณกลัวฉัน” เขาจ้องที่เธอและพูดว่านี่ไม่ใช่คำถาม แต่เป็นการยืนยัน
ร่างกายของเธอแข็ง ริมฝีปากสีแดงของเธอเม้มแน่น
“ทำไม? เป็นเพราะฉันชื่อยี่ จินหลี่?” เขาพูด ดวงตาของเขาดูเหมือนจะสามารถมองทะลุผ่านเธอได้ “น้องสาวยังคงคิดถึงอาจิณ?”