by หลังจาก Jiang Xiaobai และ Sergey กล่าวคำอำลาที่ทางเข้าโรงอาหาร พวกเขาก็กลับไปที่โรงแรมในสวนหลังบ้านของ Huahua Bank พร้อมกับกลุ่มผู้บริหารระดับสูง
“เจียงตง พักผ่อนก่อน เราจะกลับห้อง” จาง เว่ยอี้กล่าว และกำลังจะจากไป
ทุกคนเหน็ดเหนื่อยกันมาทั้งวัน กินดื่มพออิ่ม ง่วงนอน อยากกลับห้องไปอาบน้ำนอนให้สบาย
แน่นอน ยกเว้นจางเหว่ยอี้ ผู้สอบบัญชียังคงทำงานอยู่ เขาต้องไปดูสถานการณ์
วันนี้ผ่านไปไม่รู้งานเป็นไงต่อแรงยังไงก็ต้องไป
Jiang Xiaobai และคนอื่นๆ รู้ว่าพวกเขากำลังทำอะไรในวันนี้และเหนื่อยแค่ไหน พวกเขาทั้งหมดมีประสบการณ์ส่วนตัว แต่ผู้ตรวจสอบไม่รู้
พวกเขารู้สึกเพียงว่าผู้นำไม่ได้ปรากฏตัวเป็นเวลาหนึ่งวัน และพวกเขาไม่รู้ว่าจะพักผ่อนที่ไหน ปล่อยให้พวกเขาหมดแรง
ยังเป็นวันแรก ดังนั้น Zhang Weiyi จะไปที่นั่น
“อย่าเพิ่งไป มาที่ห้องของฉัน” เจียงเสี่ยวไป๋ส่ายหัวและนำผู้คนไปที่ห้อง
คำขอบคุณเก่านี้คุณสามารถดื่มได้ดีจริงๆ
Jiang Xiaobai ส่ายหัว
พาทุกคนไปที่ห้องของเขา
“วันนี้ ทุกคนสามารถเห็นได้ว่าบางคนในโรงงานผลิตรถยนต์ของพ่อของ Haqiao ไม่มั่นคง และคนงานในโรงงานด้านล่างก็เป็นแบบนี้ ไม่ต้องพูดถึงบุคลากรระดับสูงและด้านเทคนิค
เมื่อก่อนฉันไม่สนใจมันเล็กน้อยหรือไม่ได้คิดถึงมันเลย แต่วันนี้ฉันติดตาม Lao Xie…”
“เจียงตง ฉันไม่ได้ชื่อลาวซี นามสกุลของฝรั่งก็ต่างกับเรา…” ล่ามที่อยู่ข้างๆ เขาพูดโดยไม่ขยิบตา
Jiang Xiaobai จ้องมาที่เขา แต่ไม่สนใจเขา Zhang Weiyi กล่าวว่า “โอเค คุณออกไปได้”
ผู้แปลทำหน้าแดงใหญ่ Jiang Xiaobai ไม่สนใจที่จะสนใจเขาอีกต่อไป อะไรนะ เขารู้ว่าจะสั่งอะไร
ที่นี่เพื่ออวดเล่าจื๊อ เล่าจื๊อคือคนรุ่นหลัง แม้จะไม่เคยกินหมู แต่เห็นหมูวิ่งเล่น
อาจไม่รู้ว่าคนต่างชาติชื่ออะไร แต่ฉันยินดีที่จะเรียกมันว่า
เมื่อครู่นี้ข้าเรียกคนมา ข้าไม่ได้วางแผนขอให้เขามาที่นี่ เขาเรียกคนระดับสูงมาที่นี่ และเขาไม่ได้เรียกล่าม เขาเป็นคนระดับสูงแบบไหนกัน .
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขามาถึง Jiang Xiaobai ก็ไม่ได้สนใจที่จะพูดถึงเขา แต่เขาไม่คิดว่าเขาจะขัดจังหวะ
อุทานก็โอเค คุณกำลังพูดถึงอะไร และคุณโทษตัวเอง
ว่าไงนะ ฉันชื่อ Sergey Lao Xie ชื่อนี้ผิด แต่คนอื่นไม่รู้เหรอ? พวกเขาทั้งหมดโง่หรือไม่? ทำไมไม่มีใครพูด.
สำหรับสิ่งที่ไม่สำคัญ แค่พูดในสิ่งที่คุณพูด และเซอร์เกย์ไม่ได้พูดอะไรเลย
“แมลงมาจากการกินเมล็ดแตงโม” เจียงเสี่ยวไป๋สาปแช่งและมองไปที่จ้าวเสี่ยวจิน
“คุณหานักแปลแบบไหนเจอ ฉันจะเปลี่ยนเขาให้พรุ่งนี้”
“โอเค” จ้าวเซียวจินพยักหน้า ล่ามไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน อาจเป็นไปได้ว่าเขาติดตามเจียงเสี่ยวไป๋และคนอื่นๆ เพื่อเข้าร่วมการประชุมระดับสูงในช่วงสองวันที่ผ่านมา เขารู้สึกว่าเขาเป็นคน ดังนั้นเขาจึงกระโดดออกไป
Jiang Xiaobai พูดสักคำ แต่ไม่ต้องการพูดอะไรมากกว่านี้ และยังคงพูดคุยเกี่ยวกับธุรกิจ
“ผู้คนไม่สบายใจ ฉันกลัวว่าก่อนที่เราจะเข้ายึดโรงงาน บุคลากรที่มีพรสวรรค์ในโรงงานจะหมดลง และจะไม่มีบุคลากรด้านเทคนิคแบบนั้น
นั่นจะเป็นความสูญเสียครั้งใหญ่สำหรับพ่อของ Harjo และทำให้มูลค่าลดลง
ดังนั้นเราต้องใช้ประโยชน์จากช่วงเวลานี้ก่อนการซื้ออย่างเป็นทางการเพื่อรับเจ้าหน้าที่ด้านเทคนิคก่อน เพื่อไม่ให้มีการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาต่อมา “
Jiang Xiaobai จัดแจงและทุกคนพยักหน้าเข้าใจคำพูดของ Jiang Xiaobai
“เหว่ยอี้ คุณมีหน้าที่เฝ้าดูที่นี่ มันถูกจัดไว้แล้ว ผู้บริหารระดับสูงทุกคนควรหาเวลาติดต่อเจ้าหน้าที่ระดับสูงหรือด้านเทคนิคทุกวัน
ไม่ว่าเงื่อนไขจะเป็นอย่างไร เราต้องปล่อยให้มันคงที่และคงอยู่ “เจียงเสี่ยวไป๋สารภาพขณะมองไปที่จางเหว่ยอี้
Zhang Weiyi พยักหน้าและพูดว่า: “ฉันรู้ ฉันไม่คิดว่าจะมีเงื่อนไขใด ๆ ตราบใดที่เงื่อนไขที่มีอยู่ไม่เปลี่ยนแปลงและการรักษาดีขึ้นเล็กน้อย พวกเขาจะยังคงอยู่
แน่นอนว่าบุคลากรสำคัญบางคนต้องการบางสิ่งที่พิเศษ…”
“ตกลง คุณตัดสินใจด้วยตัวเอง เป้าหมายของฉันคือรักษาความสามารถเหล่านี้ไว้” เจียง เสี่ยวไป่ กล่าว
“นอกจากนี้ ในอุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ เราต้องตรวจสอบและกลั่นกรองอย่างรอบคอบ บางบริษัทดูเหมือนจะไม่ทำเงิน แต่เป็นที่ต้องการของธุรกิจ เราต้องรักษาธุรกิจประเภทนี้ไว้”
Jiang Xiaobai เตือนว่าเขากลัวว่า Zhang Weiyi และคนอื่น ๆ จะไม่เข้าใจ
ในบางอุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้อง พวกเขาอาจไม่ทำเงิน แต่จำเป็นในวงอุตสาหกรรมปิด
บางครั้งก็ไม่ใช่ของบริษัทคุณ แต่เป็นของคนอื่น
ตัวอย่างเช่น นักพัฒนาซอฟต์แวร์แผนที่ไม่กี่คนในรุ่นหลังๆ ดูเหมือนจะไร้ประโยชน์ และพวกเขาไม่มีจุดกำไร
ปริมาณรถติดไม่พอเผาเลยส่งรถมาอัพเดทแผนที่ตลอดมีค่าใช้จ่ายมหาศาล
บวกค่าบำรุงรักษาดาวเทียม ฯลฯ ธุรกิจไม่กำไรแต่อยู่ได้
เนื่องจากบางบริษัทต้องการเขาโดยไม่มีแผนที่
ทั้งหมดขึ้นอยู่กับการถ่ายเลือดของผู้ถือหุ้นไม่กี่ราย และผู้ถือหุ้นคือบริษัทอื่นๆ ที่สามารถใช้แผนที่และทำกำไรได้
องค์กรเหล่านี้ต้องการการถ่ายเลือด และพวกเขาไม่สามารถยอมแพ้ได้เพราะพวกเขาไม่ได้สร้างรายได้
“โอเค เข้าใจแล้ว” จาง เว่ยยี่พูด
Jiang Xiaobai ให้คำแนะนำอยู่ครู่หนึ่งและเตรียมการเพื่อออกเดินทางไป Togliatti ในวันพรุ่งนี้ Zhang Weiyi และคนอื่น ๆ ออกไปในครึ่งชั่วโมงต่อมา
Jiang Xiaobai แช่เท้าด้วยน้ำร้อน เพียงเพื่อจะพบว่าเท้าของเขาเต็มไปด้วยแผลพุพอง
โชคดี พรุ่งนี้ไม่ต้องเดินต่อ ไม่ได้เดินไกลขนาดนี้มานาน
ผมว่าเอาคนขายอาหารกระป๋องไปวันๆไม่รู้เดินไปได้ไกลแค่ไหนและฝ่าเท้าก็ไม่มีไรทำตกกลางคืนก็แช่เท้าในน้ำร้อนและ วันรุ่งขึ้นฉันสบายดี
ต่อมาเมื่อบริษัทเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ ก็มีคนน้อยลงที่จำเป็นต้องเดิน และตอนนี้ พวกเขามีรถยนต์ การเดินมาไกลจนถึงทุกวันนี้เป็นเรื่องที่ท้าทายมาก
มองดูแผลพุพองที่เท้า เห็นได้ชัดว่าไม่ทนแล้ว
แม้จะเหนื่อยมาก แต่ Jiang Xiaobai ก็ตื่นแต่เช้าตรู่และออกเดินทางไป Togliatti พร้อมกับคนของเขา
Chen Dongsheng และ Jiang Xiaobai อยู่ในรถคันเดียวกัน
Jiang Xiaobai มองไปที่ Chen Dongsheng และถามว่า “แผนเป็นอย่างไรบ้าง”
ใบหน้าของ Chen Dongsheng เต็มไปด้วยความขุ่นเคือง: “Jiang Dong คุณกำลังถามคำถามอย่างรู้เท่าทัน มีแผนที่ไหน ทุกอย่างต้องทำอีกครั้ง
แผนของฉันอาจไม่ทันกับการเปลี่ยนแปลง “
“ฮ่าฮ่า ไม่ใช่ว่าพวกคุณมีแผนก่อน และฉันก็ร่วมมือ ทำไมคุณยังบ่นเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวที่มีความสุขของฉัน” เจียง เสี่ยวไป่หัวเราะและพูด Chen Dongsheng พูดไม่ออก เขาไม่เชื่อสิ่งนี้ เป็นเวลานานแล้วตั้งแต่เขาเสนอแผน และ Jiang Xiaobai ได้เจรจาความตั้งใจในการซื้อกิจการของโรงงานผลิตรถยนต์แล้วโดยไม่มี Jiang Xiaobai เป็นเวลาหนึ่งเดือน จะเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร การเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว