by หลังจากที่เสี่ยวเฉินและไป๋เย่ดื่มเสร็จแล้ว พวกเขาก็กลับไปที่วิลล่า
ในเวลานี้ท้องฟ้าก็มืดลงเช่นกัน
เขาเปิดไฟในห้องนั่งเล่นแล้วหันกลับมา จู่ๆ ก็รู้สึกว่างเปล่าเล็กน้อย
“ลืมไปเถอะ ไปอาบน้ำแล้วเข้านอนกันเถอะ”
เสี่ยวเฉินส่ายหัว ปิดไฟแล้วกลับไปที่ห้องของเขา
เขาวางมีดซวนหยวนลงบนโต๊ะ ถอดเสื้อผ้าออกแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ
ว้าว.
ไม่นานก็มีเสียงฝักบัวดังมาจากห้องน้ำ
ทันใดนั้นมีดซวนหยวนบนโต๊ะก็วูบวาบ และมีแสงสีทองจางๆ ปรากฏขึ้น
หลังจากนั้นทันที แสงสีทองก็ส่องสว่าง และทั้งห้องก็สะท้อนเป็นสีทอง!
หากเสี่ยวเฉินอยู่ที่นี่ เขาจะต้องตกใจอย่างแน่นอน!
แต่ตอนนี้เขากำลังอาบน้ำอยู่ เลยมองไม่เห็นฉากประหลาดนี้!
แสงสีทองนี้แข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ และมีดทั้งหมดดูเหมือนจะทำจากทองคำ!
หลังจากนั้นประมาณสามหรือสี่นาที แสงสีทองบนมีดซวนหยวนก็ค่อยๆหายไป
แต่จากด้ามมีด มีลวดลายสีทองแผ่ออกไปจนแทบมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า ซึ่งแตกต่างจากสีของใบมีดเล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม หากไม่ดูดีๆ คุณจะไม่สามารถบอกได้!
เมื่อลวดลายสีทองปรากฏขึ้น ทุกอย่างก็กลับสู่ความสงบ
ไม่กี่นาทีต่อมา เสี่ยวเฉินก็ออกมาจากห้องน้ำ
เขาไม่สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงเลย จึงเช็ดผมที่ยังมีน้ำหยดอยู่ จากนั้นจึงโยนผ้าเช็ดตัวบนเก้าอี้
จากนั้นเขาก็เปิดตู้เสื้อผ้าอีกครั้งและเตรียมใส่มีดซวนหยวนเข้าไปข้างใน
แต่เมื่อเขาหยิบมีด Xuanyuan ขึ้นมา เขาก็ขมวดคิ้ว มีดนี้ดูแตกต่างจากเมื่อก่อนเล็กน้อย!
สิ่งที่แตกต่างออกไปเขาไม่สามารถบอกได้
“สถานการณ์เป็นอย่างไร?”
เสี่ยวเฉินมองมีดในมือของเขา ใช่ ไม่มีการเปลี่ยนแปลง
เขาส่ายหัวแล้วนำซวนหยวนต้าเข้าไปในตู้เสื้อผ้า
จากนั้นเขาก็ปิดประตูตู้
เขานอนอยู่บนเตียง หยิบเข็มลึกลับเก้าเปลวไฟออกมา และเตรียมพร้อมที่จะฝึกฝน
แต่หลังจากที่เขาคิดอะไรบางอย่างได้ เขาก็วางเข็มลึกลับเก้าเปลวไฟลงแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาข้างเตียง
“ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอที่นั่น ลองโทรไปถามเธอดูสิ”
เซียวเฉินกดหมายเลขแล้วโทรหาชิวชางซี
“สวัสดี?”
ในไม่ช้า Qiu Shangxi ก็รับโทรศัพท์ น้ำเสียงของเขาประหลาดใจเล็กน้อย
“ชิวซี่ คุณไม่ได้นอนใช่ไหม?”
เสี่ยวเฉินยิ้มเมื่อเขาได้ยินเสียงของ Qiu Shangxi
“ไม่ แล้วคุณล่ะ?”
“ฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จกำลังจะเข้านอนแล้ว”
“เอ่อ… จะสะดวกให้โทรมาไหม?”
Qiu Shangxi ถาม
“สะดวก?”
เซียวเฉินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง นี่หมายความว่าอย่างไร?
“คุณเป็นคนเดียวที่นั่นเหรอ?”
“ใช่ อย่างอื่นคุณคิดว่าไงล่ะ?”
เมื่อเสี่ยวเฉินได้ยินสิ่งนี้ เขาไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี
“ชิวซี คุณไม่คิดว่าจะมีผู้หญิงคนอื่นอยู่รอบตัวฉันใช่ไหม”
“อืม”
“ไม่ ฉันจะนอนคนเดียว”
“โอ้ ฉันคิดว่าคุณลืมฉันแล้วไม่โทรหาฉันด้วยซ้ำ”
เสียงของ Qiu Shangxi เศร้าเล็กน้อย
“ไม่มีทาง ช่วงนี้ฉันยุ่งมาก และในที่สุดฉันก็มีเวลาว่างในที่สุด ฉันจึงโทรหาคุณ”
“โอ้โอ้.”
“ชิวซี่ คุณเป็นยังไงบ้าง? คุณอยู่ภายใต้การควบคุมอย่างสมบูรณ์หรือไม่”
เสี่ยวเฉินถาม
“สถานการณ์คลี่คลายแล้ว และฉันก็มีเวลาเรียนภาษาจีน”
Qiu Shangxi ได้ตอบกลับ
“ฮ่าฮ่า มาเรียนกันเถอะ เรียนเสร็จแล้วมาหาฉันหน่อย”
“เอ่อฮะ”
เซียวเฉินคุยกับ Qiu Shangxi นานกว่าครึ่งชั่วโมงก่อนที่จะวางสาย
เขาวางโทรศัพท์มือถือลง หยิบเข็มลึกลับเก้าเปลวไฟขึ้นมา สอดเข้าไปในจุดฝังเข็ม และเริ่มฝึกซ้อม
ตอนนี้ เขาค่อยๆ คุ้นเคยกับความเจ็บปวดของการฝึกฝน และดีขึ้นกว่าเดิมมาก
แต่ถึงอย่างนั้น เหงื่อของเขาก็เปียกผ้าปูที่นอนอย่างรวดเร็ว
เวลาผ่านไปนาทีต่อนาที และเสี่ยวเฉินเริ่มวงจรรายสัปดาห์ของเขา
ค่ำคืนเริ่มมืดลงเรื่อยๆ
เมื่อมีเมฆปกคลุมดวงจันทร์ เงาสีดำก็หันเข้ามาจากด้านนอกลานบ้าน
เงามืดนี้บางมาก!
เขาซ่อนตัวอยู่ในความมืด แต่งกายด้วยชุดสีดำ ผสมผสานกับความมืดมิดโดยสิ้นเชิง!
นอกจากนี้ยังไม่มีร่องรอยของความผันผวนบนร่างกายของเขา
เขายืนอยู่ที่นั่นเหมือนก้อนหิน ยากที่จะสังเกต!
ผ่านไปสิบนาทีเขาก็ยังไม่ขยับ
เขากำลังสังเกตวิลล่า โดยจดสถานที่ทั้งหมดที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
หลังจากนั้นประมาณสิบห้านาที เขาก็แกว่งไกวและหายไป
เมื่อเขาปรากฏตัวอีกครั้ง เขาก็อยู่ที่หน้าต่างวิลล่าแล้ว!
เขาพิงด้านข้างของหน้าต่างแล้วมองเข้าไปข้างใน
ตอนนี้เขาฟังคนพูดถึงกำลังหลับสบาย
อย่างไรก็ตาม เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเขายังคงเอาบางอย่างเช่นธูปรมยาออกมาเป็นจุดไฟแล้วโยนมันลงไปที่ช่องว่างในหน้าต่าง
เพราะเหตุนี้ช้าๆไม่มีสีที่มีกลิ่น!
เหตุการณ์ธูปก็มดลง
อีกครั้งที่มองอีกครั้งเปิดหน้าต่างเบ และวิลล่าอย่างเงียบๆ
เขาหยิบยาออกมาแล้วใส่เข้าปากไม่ชอบ ไม่ให้สลบ!
เขากินอาหารในห้องนั่งเล่น หูของเขาขยับราวกเพื่อฟังคำสั่งนี้
เกือบสองหรือสามนาที สายตาของเขาเงาไป ี่ห้องของเสี่ยวเฉิน!
เป้าหมายอยู่ในขณะนี้!
แล้วก็ฮะ!
มีผู้เล่นเพียงเล็กน้อยเท่านั้นที่อยู่ในมือของเงาาดำ!
เล่มนี้แคบมากแต่ยาวมาก!
เขาจำไว้แล้วฝึกซ้อมที่ประตูห้องทีละขั้น
ไม่ต้องมีไว้ไม่ปิด
สิ่งนี้ทำให้ดวงตาของเขาฉายแสงแห่งความปีติยินดี เขาคิดครู่หนึ่ง หยิบธูปอีกชิ้นเหมือนเมื่อก่อน จุดไฟ แล้ววางไว้ข้างในตามรอยแตกของประตู
หลังจากที่ธูปไหม้แล้ว เขาก็ค่อยๆ เปิดประตูและมองดูเตียง
แม้ว่าห้องจะมืด แต่เขาก็ยังมองเห็นร่างบนเตียงได้!
เขาค่อยๆ ยกมีดในมือขึ้นแล้วเดินไปที่เตียงทีละก้าว
“ตาย!”
เงาดำชูมีดขึ้นสูง ตะโกนในใจ และแทงลงไปอย่างแรง
พัฟ!
มีดถูกแทงอยู่บนเตียง
แต่การแสดงออกของเฮย์หยิงเปลี่ยนไป “นั่นไม่ถูกต้อง!”
เขาถอยออกไปโดยไม่ต้องคิด!
พ่อของเขาบอกเขาตั้งแต่เขายังเด็กว่าเมื่อถึงเวลาลอบสังหาร ไม่ควรโจมตีครั้งที่สอง!
อย่าลังเลที่จะสู้ หากโจมตีเพียงครั้งเดียวไม่สำเร็จ ให้ถอยทันที!
เขาจึงล่าถอย!
อย่างไรก็ตาม มันยังสายเกินไป!
“ถึงแล้ว แต่ยังอยากออกไปอีกเหรอ?”
เมื่อได้ยินเสียง เงาสีดำก็ออกมาจากอีกด้านหนึ่งของเตียงและมุ่งหน้าไปที่ประตู
ตะลึง!
หลังจากนั้นทันที ไฟในห้องก็สว่างขึ้น เผยให้เห็นเสี่ยวเฉินและชายชุดดำ!
เซียวเอนมองดูชุดของอีกฝ่ายแล้วหรี่ตาลง นจาชาวเกาะเกาะ?
ตอนที่สิบเก้ากำลังโจมตีนินจาไม่เคยเลยและรีบวิ่งออกจากห้องแทบจะไม่อยากออกไป
“ไอ้เวรอย่าออกไปเลย!”
เสี่ยวเฉินสาปแช่งและรีบออกไปออกไป
แล้วก็ฮะ!
ปล่อยให้แสงเย็นกระทบกระเทือนมือของนินจาแลห่อหุ้มเสี่ยวเฉิน
“บ้าเอ๊ย!”
ผู้โดยสารของเสี่ยวเชนจะเย็นชาและขาก็กลิ้งตัวเหมือนลาที่เป็นหลักเพื่อหลีกเลี่ยงแสงอันเย็นชา
ดัง ดัง ดัง!
แสงเย็นๆ แน่นอนว่าถูกตอกตะปูไว้ข้างหลังเขา คือลูกดอก!
อีกครั้งแรงที่เท้าของเขาเปิดความเร็วเขาและไล่เขาออกจากวอิลล่า
เวลานี้ร่างสีดำที่อยู่ข้างหน้าอยู่อย่างต่อเนื่องและความเร็วของความเร็วสูงเช่นกัน!
“เทนนิน?”
เปลือกตาของเสี่ยวเฉินเฉิน นินจาปฐพีไม่ได้มีความเร็วขนาดนั้น!
อย่างไรก็ตามความกล้าหาญของเทนนินยังน้อยเกิร์ลไปในวันนี้!
ว่ากันว่าจำนวนเทนนินทั่วทั้งเกาะนั้นไม่เกินหนึ่งคู่!
เซียวเน็ทเคยพบกับนินจาดินเท่านั้นแต่นี่สำหรับนินจาสวรรค์!
อย่างไรก็ตาม จะต้องทำอย่างไรเ ซียเวนจะไม่ยอมปล่อยให้เขาเป็นเช่นนั้น!
30 ล้านด้วยหรือเปล่า?
มันยังคงเป็น!
Tian Nin เขาไม่ค่อยมีเงินเลยพูดถึงการที่ผู้คนในราคา 30 ล้าน!
คุณจะมาเพื่อเงิน 30 เดียอะไร?
แวบขึ้นมาในใจของเขา และเสี่ยวเฉิน บินลงไปตัดสินใจว่าจะไม่ปล่อยให้ผู้ช ายคนนี้คนนี้!
เป็นเวลานานคนออกจากวิลล่าและไล่ล่ากันเป็นระยะทางเมตร!
“ไอ้ไอ้บ้า!”
เสี่ยวเฉินมองดูนินจาที่วิ่งอยู่ข้างหน้าและขมวดคิ้ว
คู่ต่อสู้ไม่ได้วิ่งช้ากว่าเขา!
อีกนัยหนึ่งพระเจ้าเขาวิ่งต่อไปเหมือนตอนนี้เป็นที่รุ่งสางเขาไม่ทัน!
เขาคิดอยู่พักหนึ่งเขากินฟันแล้วใช้ทางลัด !
นี้เป็นสาเหตุอีกฝ่ายหนึ่งวิ่งหนีแต่ในระยะ ห่างระหว่างคนรับใช้สั้นลงอย่างรวดเร็ว!
วินาทีต่อมา เสี่ยวเฉินหันหลังกลับและวิ่งไปในทิศทางอื่น เร็วขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำ
เหลือครึ่งนาทีก็สามารถบินผ่านกำแพงเตี้ยๆ!
หลังจากนั้นเขาลงจะมองดูอย่างรวดเร็วและดีใจมากที่เห็นว่ามีคนเฝ้าจ ากหน้าเขาไม่ถึงสิบเมตร!
นินจาก็ตกใจเช่นกันที่เขามุ่งหน้าไปและมองดูก่อนที่จะวิ่งอย่างดุเดือด
“คุณวิ่งหนีไม่ได้นะ!”
เสี่ยวเจิ้นสาปแช่งและไล่ตามเขาต่อไป
หลังจากนั้นก็วิ่งไปได้สักพักหนึ่งเซียนก็ลงไปที่ละเมืองอิฐขึ้นมาในครั้งแรกที่หลังของนินจาแล้วทุบมันอย่างแรง
ก้อนอิฐคำรามและพลังที่เป็นเหมือนนั้นทรงพลังไม่น้อยไปกว่านั้นแน่นอน!
โดนโดนหัว*จะแตกแน่นอน!
นินจาสะดุ้งเมื่อได้ยินคำรามข้างล่างนี้รีบซ่อนตัวไปที่นั่น
เขาจะซ่อนตัวทันทีที่เสี่ยวเฉินก็เข้ามาใกล้อีกครั้ง
“ให้ตายเถอะนะวิ่ง!”
เซียนเยาะเย้ยและต่อยออกไป
บูม!
นินจาก็ต่อยด้วย แต่ด้วยการกินนี้ เขาจึงบินไ ปข้างหลังตกลงในภาพรวมและวิ่งต่อไป
“เม้ง!”
เซียวเฉินโกรธมาก เป็นไปได้ไหมว่า Heavenly Ninjas ทั้งหมดในประเทศเกาะมีคุณธรรมแบบนี้?
“คุณช่างสร้างความอับอายให้กับเหล่านินจาแห่งเกาะแห่งนี้!”
เสี่ยวเฉินก็โกรธและตะโกนใส่นินจาในภาษาถิ่นของเกาะ
สิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็คือนินจาที่กำลังวิ่งอยู่ก็หยุดกะทันหัน
เขาหันศีรษะและดวงตาที่เปิดเผยของเขาเป็นประกายด้วยเจตนาฆ่าอย่างเย็นชา
“คุณพูดอะไร?”
เขามองไปที่เสี่ยวเฉินและถามอย่างเย็นชาในภาษาแมนดาริน
“ฉันบอกว่าคุณสร้างความอับอายให้กับนินจาของประเทศเกาะ!”
เมื่อเสี่ยวเฉินเห็นว่าเคล็ดลับนี้มีประสิทธิภาพ เขาก็รู้สึกมีความสุขและพูดเสียงดัง
“บาก้า ตายซะ!”
นินจาโกรธมากโดยถือมีดแคบไว้ในมือและสังหารเสี่ยวเฉิน
“ฉันไม่กลัวคุณตีฉัน ฉันกลัวว่าคุณจะหนีไป!”
ทักษะศิลปะการต่อสู้โบราณของเสี่ยวเฉินดำเนินไปอย่างดุเดือด และเขาไม่กล้าที่จะประมาทเมื่อเผชิญหน้ากับเทียนนินแห่งประเทศเกาะ!
ว่ากันว่าเกาะเทนนินมีกฎที่บิดเบือนอย่างมาก!
นั่นคือ… หากนินจาดินต้องการอัพเกรดและกลายเป็นนินจาท้องฟ้า เขาจะต้องฆ่านินจาท้องฟ้า!
อาจกล่าวได้ว่านินจาสวรรค์ทุกคนในประเทศเกาะขึ้นสู่อำนาจโดยการเหยียบลงบนศพของนินจาสวรรค์!
กฎที่ทำให้เทนนินกลายเป็นเกาะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ !
ดังนั้นแม้แต่เสี่ยวเฉินก็ไม่กล้าที่จะประมาท!
ปังปังปัง!
ทั้งสองเริ่มการต่อสู้ที่ดุเดือด ภายใต้แสงดาบของนินจา เสี่ยวเฉินถูกปราบปรามและเสียเปรียบ
“บาก้า คุณมีความสามารถในการทิ้งอาวุธได้ ยุติธรรม!”
เสี่ยวเฉินตะโกนจนสุดปอด แอบเสียใจที่ไม่ได้นำดาบซวนหยวนติดตัวไปด้วย!
หากเขานำดาบซวนหยวนมา ปีศาจตัวน้อยนี้จะกลับหยิ่งผยองขนาดนี้หรือไม่?