by “คุณมาที่นี่ทำไม” หลิงยังคงถามอย่างสงสัย
Yi Jinli เม้มริมฝีปากบางของเธอแน่น และจ้องตรงผ่านกระจกรถไปยังทิวทัศน์ของเมืองลึกที่มองเห็นเธอ
เมื่อก่อนตอนที่พ่อของเขายังมีชีวิตอยู่ เขาพาเขามาที่นี่ ในเวลานั้น พ่อของเขาพูดกับเขาว่า “อาจิน เจ้ารู้ไหม เมื่อเจ้ายืนอยู่บนที่สูงจริงๆ เจ้าเท่านั้นที่เจ้าจะเข้าใจความหมายของการเป็นเกินไป” หนาวบนที่สูง แต่ถ้าไม่ยืนอยู่บนที่สูง ในหลายกรณี ก็ไม่สามารถแม้แต่จะควบคุมโชคชะตาของตัวเองได้”
ดังนั้น หากคุณต้องการควบคุมโชคชะตาของตัวเองอย่างแท้จริง คุณต้องปีนขึ้นไปบนที่สูงต่อไป!
และในระหว่างกระบวนการนี้ เมื่อใดก็ตามที่เขารู้สึกหดหู่ใจ เขาจะมาที่นี่ มองดูทิวทัศน์ของเมืองลึก และบอกตัวเองว่าวันหนึ่ง ชะตากรรมของเขาจะถูกควบคุมโดยตัวเขาเอง
อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่เขาเข้าครอบครอง Yi Group เขาไม่ได้มาที่นี่นานแค่ไหนแล้ว?
ในเวลานั้น เขารู้สึกว่าเขาสามารถควบคุมชะตากรรมของตัวเองได้อย่างสมบูรณ์ และเขาจะไม่ถูกควบคุมโดยใครอีกต่อไป
แต่วันนี้เขาขับรถมาที่นี่อีกครั้ง
เขาสามารถควบคุมชะตากรรมของตัวเองได้จริงหรือ? หรือว่าชะตากรรมของเขาถูกคนอื่นควบคุมไปแล้ว?
คนๆ นั้นสามารถควบคุมอารมณ์ได้ ทำให้เขาลนได้ และแม้กระทั่ง…มีความกลัวที่หายไปนาน!
Yi Jinli หันศีรษะของเขา ดวงตาสีเข้มคู่นั้นจับจ้องไปที่ Ling Yiran ซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ เขา
จากนั้นเขาใช้นิ้วปลดเข็มขัดนิรภัย เอนตัวมาทางเธอ และกดมือที่ข้างที่นั่งของเธอ “เอาล่ะ ตอนนี้คุณสามารถพูดได้ว่าทำไมคุณและ Gu Lichen บังเอิญอยู่ในร้านเดียวกัน” ทำไม? ทำไมเขาถึงรับสายฉันได้ล่ะ…….”
ดวงตาของเขามืดมากเหมือนสีหมึกที่เข้มข้นที่สุดทำให้ผู้คนมองเห็นอารมณ์ที่แท้จริงในดวงตาของเขาได้ยาก
หลิงยังคงงุนงงเล็กน้อยเมื่อมองดูใบหน้านี้ซึ่งอยู่ใกล้แค่เอื้อม หายใจเข้าลึก ๆ และเล่าเรื่องราวทั่วไปเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างการส่งอาหารในวันนี้
เป็นเพียงว่าเธอละเว้นความจริงที่ว่าเธอตกเป็นเป้าหมายของ Guan Lili และบอกเพียงว่าเสื้อผ้าของเธอถูกสาดด้วยน้ำชา และ Gu Lichen ก็บังเอิญเห็นเข้า
สำหรับเหตุผลที่ Gu Lichen กอดเธอแบบนั้น มันเป็นอุบัติเหตุกับเธอจริงๆ เธอไม่เคยคิดเรื่องนี้
“เขายอมรับคนผิด และฉันจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าฉันเคยเจอสิ่งที่เขาพูด” หลิงอี้หรานกล่าว
เป็นเพียงการจ้องมองของ Yi Jinli ที่ยังคงจ้องมองเธออย่างลึกซึ้ง “แล้วถ้าเขาจำคนไม่ผิดล่ะ?”
“อะไรนะ” เธอผงะมองเขาอย่างสงสัย
“ถ้าเขาจำคนไม่ผิด แล้วคุณจะตกหลุมรักเขาไหม” เขาพูดด้วยใบหน้าเศร้าหมองและน่ากลัว ราวกับว่าเธอตอบผิด มันก็จะเป็นเช่นนั้นตลอดไป
พระเจ้า เธอมีความคิดแบบนี้ได้ยังไง
หลิงยังคงระงับความคิดที่ผุดขึ้นในใจอย่างรวดเร็ว “ไม่ แม้ว่าเขาจะไม่ยอมรับผิด แม้ว่าฉันจะเป็นคนที่เขาตามหาจริงๆ ฉันก็จะไม่หลงกลเขา”
เพราะตั้งแต่เริ่มต้น Gu Lichen มองหาสิ่งทดแทนอย่างต่อเนื่องไม่ใช่สิ่งที่เธอชื่นชม ยิ่งกว่านั้น เธอมีอาจินอยู่ในใจแล้ว!
“ทำไม” เสียงที่สง่างามดังขึ้นข้างหูเธอ เขาจ้องมองเธอ ลดศีรษะลงต่ำ และปลายนิ้วของเขาสัมผัสริมฝีปากของเธอเบา ๆ ถูไปมา ริมฝีปากของเธอเหมือนการล่อลวงเงียบ ๆ
หลิงยังคงรู้สึกปากแห้งในทันใด