by เย่เฉินไม่เคยหลับลึกเหมือนวันนี้
เขาไม่รู้เลยเกี่ยวกับการมาถึงของเฮเลนาและการกระทำของเฮเลนา
ในเวลานี้ เฮเลนารู้สึกกระวนกระวายใจอย่างมาก และแม้แต่จังหวะการหายใจก็ไม่เป็นระเบียบ
ความกล้าหาญที่ฉันเพิ่งมีหมดลงเมื่อฉันทำตามขั้นตอนนี้จนถึงตอนนี้
ในขณะที่กระโปรงยาวหล่นลงมาที่เท้าของเธอ เฮเลน่าดูเหมือนจะถูกร่ายมนตร์ควบคุมร่างกาย ยืนนิ่งและมองไปที่เย่เฉินเป็นเวลาห้านาทีเต็ม
เธอต้องให้กำลังใจตัวเองต่อไปเพื่อที่เธอจะได้ก้าวต่อไปอย่างกล้าหาญ
สภาพอากาศในเบอร์เกนมีเมฆมากและมีฝนตก และอุณหภูมิตอนเที่ยงของฤดูร้อนจะไม่ทำให้ผู้คนรู้สึกร้อนและแห้ง ไม่ต้องพูดถึงว่าเป็นช่วงต้นฤดูร้อนเท่านั้น และอุณหภูมิในตอนเช้าตรู่ก็เย็นลงเล็กน้อย
เฮเลนายืนอยู่ตรงที่เธออยู่ และในไม่ช้าก็รู้สึกว่าร่างกายของเธอแข็งทื่อ
เธอรู้สึกว่าผิวหนังของเธอที่สัมผัสกับอากาศนั้นมีอาการขนลุกหนาแน่น และร่างกายของเธอก็สั่นอย่างควบคุมไม่ได้
ในขณะนี้ เฮเลน่ากัดฟัน เอามือไพล่หลังอีกครั้ง และปลดตะขอหลังชุดชั้นในบนร่างกายท่อนบนของเธอ
หลังจากนั้น เฮเลน่าก็ถอดผ้านุ่มผืนสุดท้ายออกจากตัวเธอทันที
ในเวลานี้ ร่างกายของเธอรู้สึกเพียงว่าความเย็นเริ่มแย่ลง ดังนั้นเธอจึงไม่ลังเลอีกต่อไป และรีบยกผ้านวมคลุมอีกด้านของร่างกายของเย่เฉินที่สั่นเทา และเข้าไปอย่างเด็ดขาด
ในเวลานี้ เตียงนอนร้อนจากร่างกายของเย่เฉินแล้ว
ร่างกายที่เต็มไปด้วยความเป็นชายกำลังแผ่ความร้อนออกมาอย่างต่อเนื่อง
หลังจากที่เฮเลน่าเข้านอน เธอรู้สึกถึงความรู้สึกอบอุ่นนั้น และความเย็นในร่างกายของเธอก็บรรเทาลงอย่างมากในทันที
และเธอไม่สนใจที่จะเขินอายในตอนนี้ ความคิดแรกของเธอคือการกอดเย่เฉินให้แน่น และพยายามให้ทั้งสองคนสัมผัสร่างกายและผิวหนังอย่างใกล้ชิดมากขึ้นเพื่อให้ร่างกายของเธออบอุ่นอย่างรวดเร็ว ร่างกายเย็นเล็กน้อยแล้ว
ในเวลานี้ เย่เฉิน ยังไม่แสดงอาการตื่น
ในตอนที่เฮเลน่ากอดเย่เฉินไว้แน่น เธอก็พร้อมให้เย่เฉินตื่นทันที
อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งของเย่เฉินนั้นแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ และเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่สนใจการกระทำที่กล้าหาญเช่นนี้
นอกจากนี้ เฮเลน่ายังพร้อมที่จะสารภาพกับเย่เฉินทันทีที่เย่เฉินตื่นขึ้น
แต่สิ่งที่เธอไม่คาดคิดก็คือเย่เฉินที่อยู่ข้างๆเธอนั้นนิ่งเฉย
เริ่มกอดเขาโดยไม่รู้ตัว แต่เขาก็ยังไม่ตอบสนอง
โดนลักหลับซะแล้ว อาจารย์แย่