by เธอรู้สึกตลอดเวลาว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น แต่เธอยังคงสับสน
อีกด้านหนึ่ง หยี่ เชียนฉีเก็บโทรศัพท์ของเขาและหลับตาลง แต่ฉากที่เหอ จื่อซินและซ่งหยูอยู่ด้วยกันที่เขาเคยเห็นมาก่อนก็ปรากฏขึ้นในใจของเขาอีกครั้ง
เธอ… ตกลงตามคำสารภาพของซ่งหยู แล้วเขาล่ะ เขาเป็นเพียงน้องชายในใจเธอเท่านั้นหรือ
และซ่งหยูกลับมีความกล้าหาญมากกว่าที่เขาคิดไว้เสียอีก เขาสารภาพกับพี่สาวของเขาหลังจากที่เธอรู้ว่าเขามีความรู้สึกที่แตกต่างออกไปกับเธอ
ชื่อซ่งหยูดูเหมือนจะกลายเป็นหนามในใจของเขา ตราบใดที่น้องสาวของเขายังชอบซ่งหยู หนามนี้ก็จะคงอยู่ตลอดไป
รถขับไปที่บ้านของหยี่ หยี่เฉียนซีลงจากรถและเดินเข้าไปในบ้าน
คนรับใช้ของตระกูลอีประหลาดใจกับการกลับมาอย่างกะทันหันของคุณชายรอง เพราะโดยปกติแล้วคุณชายรองจะกลับมาในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์หรือวันหยุดนักขัตฤกษ์ และมักจะมาในวันธรรมดาเสมอ
เมื่อหยี่เฉียนฉีเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นของบ้านหลัก หยี่เฉียนจินเห็นเขาและเอ่ยขึ้นทันทีว่า “พี่ชายคนที่สอง ทำไมคุณถึงกลับมา” “
วันนี้ฉันอยากกลับมาใช้ชีวิตที่นี่” หยี่เฉียนฉีกล่าว
หยี่ เฉียนจิน ตกตะลึง “คืนนี้คุณพักที่นี่ และไม่กลับไปหาตระกูลเหออีกเหรอ”
“เอาล่ะ ฉันจะไม่กลับ” หยี่ เฉียน กล่าว
“เยี่ยมมาก พี่ชาย คุณยังไม่ได้กินข้าวเย็นเลย ไว้ค่อยกินข้าวด้วยกันใหม่!” หยี่เฉียนจินกล่าว “พ่อกับแม่จะกลับมาเร็วๆ นี้ ถ้าพวกเขารู้ว่าคุณอยู่บ้านคืนนี้ พวกเขาจะต้องดีใจมากแน่ๆ ! “
หยี่ เชียนจิน พูดขณะที่เขาเดินอย่างรวดเร็วไปที่ห้องครัว โดยตั้งใจว่าจะขอให้พ่อครัวทำอาหารที่พี่ชายคนที่สองของเขาจะชอบ
หยี่ เฉียนโม่ จ้องมองไปที่น้องชายของเขา และหลังจากที่หยี่ เฉียนจินจากไป เขาก็ถามว่า “มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า?”
หยี่ เฉียนฉีหันมามองหยี่ เฉียนโม่ “พี่ชาย คุณคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น?”
“มันเกี่ยวข้องกับเหอ จื่อซินหรือเปล่า?” “หยี่ เชียนโม่ กล่าวว่า ต้องมีสาเหตุสำหรับสิ่งที่ผิดปกติ และโดยปกติแล้ว “เหตุผล” ที่สามารถทำให้พี่ชายคนที่สองผิดปกติมักจะเกี่ยวข้องกับเหอ จื่อซิน
หยี่เฉียนซีเม้มริมฝีปากแน่นและไม่พูดอะไร
หยี่ เชียนโม่ ยกคิ้วขึ้น จริงๆ แล้วเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเหอ จื่อซิน แต่เมื่อเห็นน้องชายคนที่สองของฉันอยู่ในสภาพนี้ ฉันกลัวว่าจะไม่ได้อะไรจากเขาเลย แม้ว่าจะขอจริงๆ ก็ตาม
ไม่นานหลังจากนั้น หยี่จินหลี่และหลิงหยี่หรานก็กลับมา เมื่อพวกเขาเห็นว่าลูกชายคนที่สองของพวกเขาอยู่ที่นั่นและกำลังวางแผนที่จะพักค้างคืน พวกเขาก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ทั้งคู่ก็ตกลงกันโดยปริยายว่าจะไม่ถามคำถามใดๆ
หลังอาหารเย็น อี้เฉียนจินก็พาอี้เฉียนฉีไปคุยเป็นการส่วนตัวและถามคำถามสารพัดอย่างกับเขา เห็นได้ชัดว่าเขาดีใจมากที่อี้เฉียนฉีกลับมาอยู่กับเขาโดยกะทันหัน
“แล้วพี่ชายคนที่สอง คุณจะกลับมาอยู่ที่นี่อีกบ่อยๆ ไหม” หยี่เฉียนจินถาม
บ่อยครั้ง? ขนตาของหยี่เฉียนฉีสั่นเล็กน้อย หากเขากลับมาอยู่ในตระกูลหยี่บ่อยๆ น้องสาวของเขาจะเสียใจหรือมีความสุขกันนะ?
“ฉันไม่รู้” หยี่เฉียนกล่าว
ทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือของหยี่ เชียนจินก็ดังขึ้น เป็นวิดีโอคอลจากเสิ่นจี้เฟย
หยี่ เชียนจิน หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และสถานการณ์ด้านของเสิ่นจี้เฟยก็ปรากฏขึ้นที่อีกด้านหนึ่งของหน้าจอทันที
แม้ว่าตอนนี้เซินจี้เฟยจะอยู่ที่ลู่เฉิงแล้ว แต่เขามักจะวิดีโอคอลกับหยี่เฉียนจินแทบทุกคืน หลายปีที่ผ่านมา การทำเช่นนี้กลายเป็นนิสัยไปแล้ว
เซินจี้เฟยรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเขาเห็นอี้เฉียนฉีอยู่ข้างๆ อี้เฉียนจิน แต่เขาทักทายเขาทันทีแล้วเริ่มพูดคุยกับอี้เฉียนจินอย่างเป็นกันเอง กลางการสนทนา อี้เฉียนจินต้องการไปห้องน้ำ ดังนั้นเธอจึง… ขอให้ยี่เฉียนซีถือโทรศัพท์ให้เธอก่อน
ทันใดนั้น วัยรุ่นทั้งสองก็จ้องมองกันหน้าจอโทรศัพท์
เซินจี้เฟยกำลังพยายามหาหัวข้อสนทนาเพื่อทำลายความเงียบ แต่แล้วอี้เฉียนฉีก็พูดขึ้นมาก่อน “คุณชอบเสี่ยวจินมากแค่ไหน”
“อืม…” เซินจี้เฟยแทบจะสำลักน้ำลาย ฉันตกตะลึง ฉันไม่เคยคาดคิดว่า อีกฝ่ายก็จะถามคำถามประมาณนี้ขึ้นมาทันที “เอ่อ…”