ราชาแห่งทหารผู้ทรงอำนาจของ CEO หญิง
ราชาแห่งทหารผู้ทรงอำนาจของ CEO หญิง

บทที่ 3036 จุดจบ

ควรจะมีแฟนคลับผู้โชคดีคนที่สาม แต่ Chu Jingtian หยุดเขาไว้

จะเป็นยังไงถ้าแฟนคลับคนที่สามพูดถึงเรื่องนี้กับเสี่ยวเฉินด้วยล่ะ? นั่นคงจะเป็นเรื่องไร้สาระ

เพราะฉะนั้นเรามามุ่งความสนใจไปที่คอนเสิร์ตและหยุดเล่น “เกมเล็กๆ น้อยๆ” เหล่านั้นกันดีกว่า

“เชี่ย พี่เฉิน คุณร้องเพลงได้เพราะขนาดนั้นเลยเหรอ”

ซู่เสี่ยวเหมิงมองไปที่เสี่ยวเฉินและตะโกน

“คุณพูดอะไรนะ?”

เซียวเฉินหันกลับมาถาม

“ฉันบอกว่าคุณร้องเพลงได้ไพเราะมาก!”

ซู่เสี่ยวเหมิงพูดซ้ำอีกครั้ง

“ไม่ใช่คำนี้นะ มันเป็นสองคำแรก”

เซียวเฉินส่ายหัวและพูดว่า

“เอ่อ นั่นเป็นแค่คำอุทานเท่านั้น อย่าคิดจริงจังนะ”

ซู่เสี่ยวเหมิงตกใจและยิ้ม

“อุทานเหรอ? ฉันบอกน้องสาวคุณเรื่องอุทานของคุณแล้วให้เธอชมคุณดีกว่า”

เสี่ยวเฉินดูขบขัน

“พี่เฉิน ฉันผิดไปแล้ว”

ซู่เสี่ยวเหมิงมีสีหน้าขมขื่น

“ฉันจะไม่พูดคำว่า ‘ห่าเหว’ กับคุณอีกแล้ว”

“คุณจะยังก่อปัญหาต่อไปอีกไหมในอนาคต?”

เซียวเฉินรู้สึกไม่พอใจ

“ไม่หรอก แต่คุณคงมีความสนุกสนานมากที่ได้ขึ้นไปร้องเพลงและจูบกันที่นั่น ใช่ไหม”

ซู่เสี่ยวเหมิงกล่าว

“คืนนี้… คุณได้ใช้ชีวิตที่ผู้คนนับพันล้านต้องการ”

เสี่ยวเฉินพูดไม่ออก นี่เป็นวิถีที่ผู้ชายหลายพันล้านคนต้องการใช้ชีวิตหรือไม่?

กล่าวอีกนัยหนึ่ง มีผู้ชายนับพันล้านคนต้องการจูบมู่ซีหยูงั้นเหรอ?

“การจูบต่อหน้าคนนับหมื่นมันรู้สึกยังไง?”

ซู่เสี่ยวเหมิงรู้สึกอยากรู้อยากเห็น

“ก็ดีนะ”

เซียวเฉินคิดดูแล้วรู้สึกว่ามันดีจริงๆ แตกต่างจากปกติมาก

“ฉันก็อยากลองเหมือนกัน”

ซู่เสี่ยวเหมิงพูดแบบนี้และมองไปที่เสี่ยวเฉิน

“แล้วคุณจูบฉันบ้างได้มั้ย?”

“ทำตัวดีๆ เข้าไว้ ไม่งั้นฉันจะให้พี่สาวเธอมานั่งตรงนี้!”

เซียวเฉินกลอกตา ถ้าเขาจูบซู่เสี่ยวเหมิงแล้วเปิดไฟ แฟนๆก็คงจะเห็น…

เขารู้สึกว่า ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าเขาไม่ใช่ปรมาจารย์มาแต่กำเนิด แม้ว่าเขาจะเป็นปรมาจารย์มาแต่กำเนิด เขาก็ต้องตายที่นี่คืนนี้ และไม่ใช่แค่ปลอดภัย เพราะคนคนเดียวสามารถเอาชนะเขาด้วยการต่อยเพียงครั้งเดียว!

“เปล่าๆ ฉันแค่ล้อเล่น”

ซู่เสี่ยวเหมิงคว้าแขนของเสี่ยวเฉิน เพราะกลัวว่าเขาจะเปลี่ยนที่กับน้องสาวของเขา

บนเวที มู่ซีหยูสงบลงและเริ่มร้องเพลงอีกครั้ง

อาการของเธอดีขึ้นกว่าก่อนอย่างเห็นได้ชัด

เห็นได้ชัดว่า… เธอมีอารมณ์ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อน เพราะคนอื่นๆ ต่างก็มีความสุขและอารมณ์ดีขึ้น

ในระยะไกล หยี่หยี่มองไปที่มู่ซีหยูที่อยู่บนเวที จากนั้นมองไปที่ที่เซียวเฉินอยู่ และในที่สุดก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “พี่สาว เขาเป็นแฟนของมู่ซีหยูหรือเปล่า?”

“เอ่อ”

หยี่หยูพยักหน้า

“ฉันไม่ได้เพิ่งพูดอย่างนั้นไปเหรอ?”

“งั้น… เขาก็ยังเป็นพี่เขยของซู่เสี่ยวเหมิงด้วยงั้นเหรอ ช่วยฉันคิดหน่อยเถอะ ฉันคิดไม่ออกจริงๆ”

หยี่หยี่เกาหัวแล้วพูดว่า

“ฉันแน่ใจว่ามู่ซีหยูไม่ใช่พี่สาวของซู่เสี่ยวเหมิงใช่ไหม”

“เอ่อ”

หยี่หยูพยักหน้า

“ดูคอนเสิร์ตของคุณซะ ถ้าคุณหันหลังกลับไม่ได้ ก็อย่าหันหลังกลับ”

“พี่สาว อย่าบอกนะว่าเสี่ยวเฉินมีแฟนหลายคน… หรือพูดอีกอย่างก็คือ ผู้หญิงที่อยู่รอบๆ ตัวเขาล้วนเป็นแฟนของเขาทั้งนั้น”

หยี่หยี่มองดูฉินหลานและคนอื่น ๆ และกระซิบ

“คุณมาเพื่อคอนเสิร์ตหรือมานินทา?”

หยี่หยูหันกลับมามองลูกพี่ลูกน้องของเธอ

“เอ่อ ไปคอนเสิร์ต”

หยี่หยี่พูดอย่างรีบร้อน

“พี่สาว ฉันมีคำถามสุดท้าย ฉันจะไม่นินทาเธออีกต่อไปหลังจากถามไปแล้ว”

“อะไร?”

หยี่หยูถาม

“คุณกับเสี่ยวเฉิน…คุณไม่มีความสัมพันธ์กันเหรอ?”

หยี่หยี่มีสีหน้าเหมือนกำลังนินทา

หยี่หยูขมวดคิ้วเล็กน้อยและถอนหายใจเข้าข้างใน

“ฉันถามคำถามเสร็จแล้ว ตอนนี้ก็เพลิดเพลินไปกับคอนเสิร์ตได้เลย”

“คุณยังไม่ได้ตอบ”

หยี่หยี่กล่าว

“ฉันถามไปว่าเมื่อคุณถาม ฉันจะต้องตอบมั้ย?”

หยี่หยูถาม

“อืม โอเค”

หยี่หยี่รู้สึกไร้ทางช่วยเหลือ เธอจ้องดูลูกพี่ลูกน้องของเธอแล้วมองไปที่ตำแหน่งของเซียวเฉิน เธอรู้สึกว่าอาจจะมีบางอย่างผิดปกติกับคนสองคนนี้

“ถ้าฉันมีอะไรเกี่ยวข้องกับเขา ฉันจะมานั่งอยู่ที่นี่ไหม?”

หยี่หยูพูดอย่างเบาๆ

“ไปดูคอนเสิร์ตกันเถอะ”

“ห๊ะ? อ๋อ ใช่แล้ว”

หยี่หยี่ตะลึง พยักหน้าและมองไปที่มู่ซีหยูที่อยู่บนเวที

หลังจากที่มู่ซีหยูร้องเพลงติดต่อกันสามเพลง เธอก็พักสั้นๆ จากนั้นก็มีแขกอีกคนขึ้นเวที

ครั้งนี้แขกรับเชิญเป็นผู้ชายซุปเปอร์สตาร์รุ่นใหญ่ที่ยังได้รับความนิยมมากจนถึงทุกวันนี้

แต่ด้วยเหตุผลบางประการ หลายคนยังคงมองไปทางเสี่ยวเฉิน ถ้าเซี่ยวเฉินมาร้องเพลงก็คงจะดีกว่าไม่ใช่เหรอ?

ทำไมเขาไม่เชิญมู่ซีหยูมาเป็นแขกในคอนเสิร์ตของเธอ?

“ฉันมีความสุขมาก”

มู่ซีหยูที่กำลังพักผ่อนส่งข้อความไปหาเสี่ยวเฉิน

“ฮ่าๆ แค่มีความสุขก็พอ”

หลังจากได้รับข้อความ เซียวเฉินก็ยิ้มและตอบกลับ

หลังจากที่ทั้งสองสนทนากันได้สักพัก มู่ซีหยูก็กลับขึ้นไปบนเวที

“มันยากจริงๆ ที่จะจบคอนเสิร์ตนี้”

เซียวเฉินมองไปที่มู่ซีหยูบนเวทีแล้วพูดว่า

“ใช่ โชคดีที่ซิสเตอร์ซีหยูไม่ต้องเต้นรำ นักร้องบางคนต้องกระโดดโลดเต้น และพวกเขาก็หมดแรงเมื่อถึงตอนจบ”

ซู่เสี่ยวเหมิงพยักหน้า

“คุณขึ้นไปกระโดดสักหน่อยเพื่อให้ซิหยูได้พักผ่อนไหม”

เสี่ยวเฉินยิ้ม

“อย่าไร้สาระสิ พวกเขารู้จักฉันได้ยังไง”

ซู่เสี่ยวเหมิงส่ายหัว

“มันจะน่าเขินมากถ้าฉันไล่ตามพวกเขา… พี่เฉิน ถ้าเจ้าเป็นห่วงพี่สาวซีหยู ก็ขึ้นไปสิ พวกเขาจะอยากเห็นเจ้าขึ้นไปแน่นอน”

“ฉันเหรอ ลืมมันไปซะ แล้วถ้าพวกเขาให้ฉันเปิดตัวล่ะ”

เสี่ยวเฉินยิ้ม

“มีแขกแค่สองคนเหรอ?”

“และทุกอย่างก็ได้รับการจัดการเรียบร้อยแล้ว”

ซู่เสี่ยวเหมิงส่ายหัว

“ไม่เป็นไร”

เซียวเฉินไม่กังวลเรื่องนั้นอีกต่อไป ถ้าไม่มีแขกเขาก็ขึ้นไปได้เช่นกัน

นี่มันคอนเสิร์ตอะไรเนี่ย? แค่คิดว่าเป็นการแสดง KTV ก็พอ มันเป็นเพียงเพราะว่ามีผู้ชมมากเกินไป

เมื่อถึงเวลาแขกขึ้นเวที เซียวเฉินโทรหาไป่เย่และคนอื่นๆ แล้วแอบออกไปสูบบุหรี่

“พี่เฉิน สุดยอดไปเลย”

ไป๋เย่มองดูเซียวเฉินแล้วพูดว่า

“คุณจูบฉันต่อหน้าคนมากมายได้นะ… ฉันละอายใจกับความไม่ละอายของคุณ”

“หายตัวไปซะ”

เซียวเฉินรู้สึกไม่พอใจ

“คนอื่นจะโวยวายก็ไม่เป็นไร แต่นายก็โวยวายเหมือนกัน… จะให้ทำยังไงได้ นายกำลังบังคับให้ฉันทำบางอย่างอยู่”

“เสี่ยวไป๋อิจฉาคุณจริงๆ ฉันได้ยินลูกสาวนายกเทศมนตรีพูดว่ามันโรแมนติกมาก คงจะดีถ้าผู้ชายจะปฏิบัติกับเธอแบบนั้น”

เซียวเต้าหัวเราะ

“บ้าเอ๊ย เซียวเต้า คนเยอะขนาดนี้ วุ่นวายกันใหญ่ ได้ยินมั้ย”

ไป๋เย่จ้องมองเซียวเต้าและกล่าวว่า

“ไร้สาระ ฉันนั่งอยู่ข้างหลังคุณ ฉันจะไม่ได้ยินคุณได้อย่างไร ฉันรู้ทุกอย่างที่คุณพูดในคืนนี้…ขอร้องล่ะ ไม่งั้นฉันจะบอกคุณทุกอย่าง รวมถึงเรื่องแย่ๆ ที่คุณพูดเกี่ยวกับพี่เฉินด้วย”

เซียวเต้ายิ้ม

ไป๋เย่พูดไม่ออก เขาได้ยินทุกอย่างไหม? คนแบบนี้มันอะไร!

“ผมชินกับการที่เด็กคนนี้พูดจาไม่ดีเกี่ยวกับผมต่อหน้าลูกสาวนายกเทศมนตรีแล้ว”

เซียวเฉินรู้สึกไม่พอใจ

“พูดถึงเรื่องนั้น คุณต้องช่วยฉันตอนที่การแสดงจบด้วยนะ”

“หืม? คุณกลัวโดนแฟนคลับชายของเทพธิดามู่ตีจนตายรึไง”

ซุนอู่กงจิบไวน์แล้วถาม

“ไม่ล่ะ ฉันกลัวที่จะถูกแฟนคลับผู้หญิงล้อมรอบ…ผู้หญิงบางครั้งก็น่ากลัวกว่าผู้ชาย”

เซียวเฉินส่ายหัว

“แค่เพลงสองเพลงของฉัน ฉันไม่รู้ว่ามีผู้หญิงกี่คนที่ตกหลุมรักฉันแล้ว”

ไป๋เย่และคนอื่นๆ ต่างพูดไม่ออก

หลังจากสูบบุหรี่เสร็จพวกเขาก็กลับ

เพลงหนึ่งเพลงอีกเพลง…

ถึงเวลาที่คอนเสิร์ตจะจบแล้ว

อย่างไรก็ตาม มู่ซีหยูยังไม่สิ้นสุด เนื่องจากมีคนจำนวนมากรอคอยคอนเสิร์ตนี้

ดังนั้นเธอจึงได้เตรียมเพลงอีกสองเพลงโดยเฉพาะสำหรับจุดประสงค์นี้และขยายเวลาคอนเสิร์ตออกไป

แม้ว่าเธอจะเหนื่อยมากแต่เธอยังคงยืนกรานที่จะอยู่บนเวทีต่อไป

“ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมถึงมีคนชอบเธอมากมาย”

เซียวเฉินมองไปที่มู่ซีหยูบนเวทีแล้วพูดว่า

“ใช่แล้ว มันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากนักร้องที่พยายามเพียงเพื่อหาเงิน”

ซู่เสี่ยวเหมิงพยักหน้า

บรรดาแฟนๆ ที่อยู่ในสถานที่ รวมไปถึงผู้ที่อยู่นอกสถานที่ และก่อนการถ่ายทอดสด ต่างก็รู้สึกซาบซึ้งใจเป็นอย่างมาก

พวกเขาทั้งหมดยืนขึ้นและโบกแท่งเรืองแสงในมือ ถ้าไม่ใช่เพลงใหม่และพวกเขาไม่รู้จักวิธีร้อง พวกเขาก็คงร้องตามอย่างแน่นอน

“นี่คือเพลงสุดท้ายแล้ว ทุกคนสามารถร้องได้ เรามาร้องด้วยกันเถอะ”

มู่ซีหยูถือไมโครโฟนด้วยความไม่เต็มใจเล็กน้อย

“หลังจากเพลงนี้ พวกเราจะแยกย้ายกันไป และพวกคุณต่างก็แยกทางกัน… แต่เราคือครอบครัว และหัวใจของเราจะอยู่ด้วยกันเสมอ”

หลังจากได้ยินคำพูดของมู่ซีหยู แฟนๆ บางส่วนก็ถึงกับน้ำตาซึม

การร้องไห้เป็นโรคติดต่อ

ผู้คนเริ่มร้องไห้เพิ่มมากขึ้น

“ทุกคนอย่าร้องไห้นะ โอกาสยังมีอีกเยอะในอนาคต… ตราบใดที่ฉันยังร้องเพลงได้ ฉันก็จะร้องเพลงต่อไป ฉันอยู่ที่นี่ และฉันหวังว่าพวกคุณจะอยู่ที่นี่เช่นกัน”

มู่ซีหยูยังมีดวงตาสีแดงและฝืนยิ้ม

“การพบกันคือพรหมลิขิต… ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนและความรัก!”

การร้องเพลงก็เริ่มขึ้นอย่างช้า ๆ และเพิ่มระดับเสียงดังขึ้นเรื่อย ๆ และทุกคนก็ร่วมร้องตาม

เซียวเฉินยังฮัมเพลงเบาๆ เช่นกัน คืนนี้ เขาคิดว่าตัวเองเข้าใจเรื่องการ “ตามล่าดวงดาว” มากขึ้น

ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมหลายวันก่อนถึงมีคนอยู่ข้างนอกโรงยิม และเหตุใดจึงมีคนมากมายมาที่หลงไห่และรออยู่ข้างนอกแม้ว่าจะเข้าไปไม่ได้ก็ตาม

แม้เพลงจะจบไปแล้ว แต่เสียงดนตรียังคงดังก้องอยู่ในอากาศ

ที่เกิดเหตุมีเสียงสะอื้นไห้

หวด.

ไฟในโรงยิมสว่างไสวไปหมดราวกับว่าเป็นเวลากลางวัน

เสียงคร่ำครวญดังขึ้นมากขึ้น

เมื่อไฟสว่างขึ้น แสดงว่าถึงเวลาสิ้นสุดแล้ว

แต่พวกเขาก็ลังเล

“โอเค ทุกคนมีความสุข ฉันจะอยู่ที่นี่และคอยดูทุกคนออกไป…โปรดตั้งใจฟังและออกไปอย่างเป็นระเบียบ อย่ารีบร้อน ใช้เวลาของคุณให้เต็มที่”

มู่ซีหยูยืนบนเวทีมองแฟนๆ แล้วพูดเบาๆ

“วันนี้แยกกันเพื่อไปเจอหน้ากันใหม่นะ ฉันจะอยู่กับเธอ…”

ไม่มีใครขยับตัวเลย แม้แต่คนแถวหลังสุดก็ด้วย

พวกเขาทั้งหมดมองไปที่มู่ซีหยู ด้วยความลังเลใจที่จะจากไป

“ดึกแล้ว ไว้พรุ่งนี้จะเริ่มไลฟ์สดแล้วคุยกันนะ โอเคไหม ฉันจะร้องเพลงให้ฟังระหว่างไลฟ์สด…”

น้ำเสียงของมู่ซีหยูอ่อนโยนมาก เหมือนกับกำลังล่อลวงเด็กๆ

“คุณไม่เคยอ่อนโยนกับฉันขนาดนี้มาก่อน”

เซียวเฉินพึมพำด้วยความอิจฉาเล็กน้อย

“โอเค เธอไม่ได้จูบใครอื่นเลย”

เมื่อได้ยินคำพูดของเซี่ยวเฉิน ซู่เสี่ยวเหมิงก็เม้มริมฝีปาก

“ใช่แล้ว เมื่อคุณพูดแบบนั้น ฉันก็รู้สึกดีใจทันที”

เสี่ยวเฉินยิ้ม

อีกไม่กี่นาทีต่อมา แฟนๆ ก็ออกไปทีละคน โดยหันมามองเป็นระยะๆ

และมู่ซีหยูก็ทำตามที่เธอบอกและยืนบนเวทีมองดูพวกเขาจากไป

เธอจะไม่ไปจนกว่าคนสุดท้ายจะออกไป

เธอทำแบบนี้ในทุกคอนเสิร์ต

เซียวเฉินมองดูมู่ซีหยูบนเวที คิดสักครู่แล้วก้าวขึ้นไป

“คุณขึ้นมาที่นี่ได้ยังไง?”

มู่ซีหยูเห็นเสี่ยวเฉินและถาม

“ฮ่าๆ ฉันจะไปกับคุณด้วย”

เซียวเฉินยิ้มและจับมือเธอ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *